Mefatihül-cinan” kitabının müellifi, böyük hedis alimi Şeyx Abbas Qummi tevazökarlığı, sadeliyi ile meşhur idi. Ramazan ayında müasirleri ondan xahiş edirler ki, Meşheddeki Gövherşad mescidinde camaat namazına imamlıq etsin.

Müheddis Qummi evvelce bu işin mesuiyyetli olduğunu söyleyib etiraz edir, axırda camaatın israrı qarşısında elacsız qalıb razı olur.

Namazlara imamlıq etmeye başlamasından heç on gün keşmemişdi ki, mescide gelenlerin sayı defelerle artır. Etraf mehellelerden de camaat Müheddis Qumminin namazlarına qatılmaq üçün axışıb gelmeye başlayır. Amma alim qefilden namazlara imamlıq etmekden imtina edir ve bir daha camaat namazına gelmir.

Bir nefer Müheddis Qummiden bu hereketin sebebini soruşur. Alim cavab verir: “Conuncu defe namaza imamlıq edende arxamdakıların tekbir sesini eşitdim. Bu sesin çox yüksek olması meni sevindirdi. Üreyimde özümden razılıq hiss etdim, fexr etdim ki, gör arxamda ne qeder adam durub namaz qılır. Bu qeder adam menim xatirimi eziz tutub, başqa yerde yox, menim imamlıq etdiyim mescidde namaz qılır. Bu zaman anladım ki, qelbime riya daxil olub. Başa düşdüm ki, namazı Allaha yaxınlıq yox, özümden razılıq niyyeti ile qılıram. Buna göre daha özümü imam-camaatlığa layiq görmürem”.

[Rza Muxtari, "Simaye-ferzanegan", seh.144].