Hezret Mühemmed Peyğemberin (s) zamanında Yesribde (o zamanlar Medine şeheri bele adlanırdı) iki böyük qebile yaşayırdı: Xezrec ve Ovs qebileleri. Bu iki qebilenin ulu ecdadları olan Xezrec ve Ovs doğma qardaş idiler. Onlar evvel Yemende yaşayırdılar.

Yemen seddi uçulandan ve tor¬paqlar su altında qalandan sonra Ovsle Xez¬rec Yesribe gelib burada meskunlaşdılar. Zaman keçdikce onların nesli artıb-çoxaldı. Şeherde yaşayan yehudi icması bundan narahat olmağa başladı, çünki onların nüfuzu get-gede zeifleyirdi. Bir ara Şam xristianları ile Yesrib yehudileri arasında yaranmış qarşıdurmada Ovs ve Xezrec qebileleri xristianların terefini tutub yehudilere eks mövqede durdular. Bu, terefler arasındakı gerginliyi daha da artırdı. Yehudiler Ovsle Xezreci zeifletmek üçün onların arasında edavet yaratdılar. Iki qebile qatı düşmene çevrildi.

Hicretden azacıq evvel Ovsle Xezrecin münasibetleri daha da gerginleşdi. Xezrec qebilesinin bir neçe neferlik nümayende heyeti Mekkeye geldi ki, Xezrece qarşı Qüreyşlilerle ittifaq bağlasınlar. Onlara Ebül-Heyser Enes ibn Rafe adlı bir nefer başçılıq edirdi. Hezret Mühemmed Peyğember (s) yesriblilerin Mekkeye gelişinden xeberdar olunca onlarla görüşdü ve bu insanları Islam dinine devet etdi. Nümayende heyetinin terkibinde olan Eyas ibn Meaz adlı cavan oğlan Peyğemberin sözlerine diqqetle qulaq asandan sonra üzünü hemqebilelerine tutub dedi: «Ay camaat, bu adamın dedikleri bizim bura geldiyimiz meqsedden daha yaxşıdır» (Yeni biz bura öz müharibemizde terefdar qazanmaq üçün gelmişik. Amma bu din insanları qardaşlığa, dostluğa çağırır. Sülh müharibeden daha yaxşıdır).

Qebilenin ağsaqqalı Enes ibn Rafe yerden bir ovuc torpaq götürüb Eyasın üzüne atdı ve çığırdı: «Deyesen, unutmusan ki, biz bura hansı işden ötrü gelmişik». Eyas Enesin nüfuzundan çekinib heç ne söylemedi, amma o zamandan qelbinde Islama qarşı reğbet yarandı.
Xezrecliler Mekkede öz meqsedlerine çata bilmediler, Qüreyşlilerle gözlenilen müttefiqlik müqavilesi baş

[1] 2 3 >>