er-arvadın fikirlerini alt-üst eledi.
- Bu matros deyil, melekdi, – qarı onlara dedi. – Yeqin onu sizin körpeni aparmağa gönderibler, amma yazıq çox qoca olduğuyçün bu leysanda tab etmeyerek yere deyib.
Tezlikle qesebede hamı Pelayonun esl, heqiqi melek tutduğundan xeberdar oldu, her şeyi bilen hemin qonşu qadının iddiasına göre müasir meleklerin hamısı evveller Allaha qarşı qesd hazırladıqlarına göre cezalandırılan ve müxtelif üsullarla cezadan qaçıb yerde gizlenen meleklerdi. Lakin bu qeribe melumata baxmayaraq onu öldürmeye heç kesin eli qalxmadı. Pelayo bir müddet elinde her ehtimala qarşı kendir tutub, pencereden bu ecaib meleyi gözden keçirtdi, nehayet axşamterefi onu palçığın içinden çıxarıb toyuq hinine sürüdü ve qapını bağladı. Geceyarısı yağış kesdi, buna baxmayaraq Pelayo ile Elisena hele sehere kimi xerçengleri çöle daşımaqla meşğul oldular. Sehere yaxın körpe de yuxudan ayılıb ağladı, yemek isteyirdi, qızdırması da artıq keçmişdi. Bundan ruhlanan ve ehvalları yaxşılaşan er-arvad meslehetleşib qerara aldılar ki, bu qoca melek üçün taxta sal düzeldib üstüne üç günlük erzaq ve içmeli su ehtiyatı qoysunlar ve dalğaların ixtiyarına buraxsınlar. Lakin seher yuxudan ayılıb Patioya çıxanda kendin bütün sakinlerinin ora toplaşdığını gördüler. Hinin qabağında yığılan adamlar bir o qeder de ürek çırpıntısı keçirmeden meleye baxır, demir torun meftillerinin arasından içeri çörek tikeleri soxurdular, sanki qarşılarındakı semavi bir mexluq deyil, hansısa zooparkdakı bir heyvan idi.
Axşam saat yeddiye yaxın bu ecaib xeberden heyecanlanmış padre Qonsaqa geldi. Bu vaxt hinin qarşısında artıq daha elitar publika – kendin qaymaqları toplaşıb qeribe esirin gelecek taleyini müzakire edirdiler. Sadelövhler onun “dünyanın alkaldı” teyin edileceyini güman edir, bir qeder sağlam düşünceli adamlarsa bele bir rey ireli sürürdüler ki, bu meleyin qismetine bütün müharibelerde qalib gelen bir general olmaq düşüb. Bezi xeyalperestlerse bu meleyi istehsalçı kimi saxlayıb

<< 1 [2] 3 4 ... 9 >>