Bir qızla oğlan bir-birini çox
sevirdiler ve çoxdan
görüşürdüler. Onların bir
görüşünde oğlan qıza
deyir:
-Biz ayrılmalıyıq...!
-Axı niye...? Biz ki, bir-birimizi
sevirik...
-Çünki, men başqasıyla
evlenirem... Qız birinci başa
düşmek istemirdi, amma oğlan
ona
başa salmağa çalışırdı;
Başa düşmürsen, menim
valideynlerim heç vaxt
senle evlenmeye icaze
vermeyecekler. Qız göz
yaşlarını saxlaya bilmirdi :'( ve
ordan ağlayaraq
uzaqlaşmağa başladı... :'( Ancaq
oğlan ona bu sözleri deye bildi -
“Men
senden başqa heç kimi
sevmeyecem! !! Tekce
seni !!! Yalnız seni !!!”
1 ilden sonra qız bir oğlanla tanış
oldu... Oğlan qızı
çox sevirdi... Qız da ona
öyreşmeye başlamışdı...
Belelikle bir neçe müddetden
sonra oğlan öz ailesi ile qızı
istemeye getdi... Ve qız da onu
atan oğlanın
acığına ona “He” dedi... Onlar
evlendiler... Bir gün
yoldaşı qıza dedi: 1 il qabaq seni
atan oğlan
yadındamı ?!
-He yadımda... Nolubki...? Sen onu
hardan
tanıyırsan ?! - O menim doğma
qardaşım idi. O heç kimle
evlenmirdi, sadece ölümcül xeste
idi ve ölümden bir
gün qabaq menden xahiş etdi ki,
seninle evlenim...
Nece ki, sene söz vermişdi
“SENİ EVİMİN GELİNİ EDECEM” ♥