Nemrud İbrahim
peyğemberin ateşde
yandırılması emrini
verdikden sonra meydan
yere odunlardan böyük bir
yığın düzeltmiş. Odunları
alovlandırmışlar sonra.
Alovlar o qeder yükselmiş ki
buludların alovlanacağını
sanmış uşaqlar. Qorxmuş
qaçmış bütün heyvanlar.
İbrahim peyğemberi ateşin
tam orta yerine atacaqlarmış
esgerler. Atacaqlarmış ki
Nemrudun ne güclü bir kral
olduğunu anlasın, görsün; bir
daha ona qarşı gelmesin
İbrahim peyğember.
Bu sırada bir qarışqa
ağızında kiçik bir damla su ile
qaça qaça gedirmiş. Hem de
boyu göylere çatan
cehennemi ateşe doğru.
Başqa bir qarışqa onun bu
telaşını görüb soruşmuş
derhal yanına gelib: "Bu
telesiyin niye? Hara bele?"
Ağızında bir damla su
daşıyan qarışqa o bir damlanı
ellerinin arasına alıb,
"Eşitmedinmi" demiş.
"Nemrud, İbrahim
peyğemberi ateşde
yandıracaqmış. Ateşin
olduğu yere su aparıram."
Bu sözleri eşiden qarışqa
özünü tuta bilmeyerek
qehqehelerle gülmeye
başlamış. "Sen bu ateşe
dönüb yüzünü heç
baxmadınmı?" deye
soruşmuş.
"Ne qeder böyük. Senin bir
damla suyun ona ne ede biler
ki?"
Su daşıyan qarışqa, "olsun"
demiş.
"Heç olmazsa hansı terefden
olduğum aydın olar."