dilinden düşmez. Onda nece olsun, o da qışqırırdı, deli olum? Çöllere düşüb mecnunluq eleyim? Bacı, sen bilmezsen, keçmişde vehşi bir tayfa var imiş, qonşu tayfalardan adamları oğurlayıb başlarını qırxdırır, devenin boynundan kesdikleri derini hemen adamların başına yapışdırıb ac-susuz heftelerle saxlayırmışlar. Belece hemen adamlardan bir qismi ölür, bir qismi de şüurunu, yaddaşını itirib manqurtlaşırmış. İndinin özüne kimi de beşeriyyetde en ağır cinayet hesab olunur bu, yeni insanın yaddaşını zorla silmek. Burda ise ondan da beteri olur, insanın düşünce özgürlüyüne zorla qesd eleyirler, qelbine hakim kesilir, hisslerini, düşüncelerini idare eleyirler. İndi men bir növ manqurtam. İstediyim kimi düşüne, yaşaya bilmirem, hara baxıramsa o qızı görürem.
Nehayet döze bilmedi, bir gün kesdi işden qayıdan hekim qızın qabağını. Bilirsen, deyirdi, düşündüm, daşındım, verdim qerarımı. Bir halda tekid eleyirsen, hökmen, hansı vasiteyle olursa olsun mene ere gelmek isteyirsen, niye de etiraz eleyim? Evlene bilerik. Qız inamsızlıqla çiyinlerini çekdi, nece yeni bilerik, axı men meymuna oxşayıram. Senin de meymunu gören gözün yoxdu. Hetta televizorda görende bele üreyin bulanır, heftelerle özüne gele bilmirsen.
– Boş şeydi, hirsimden ele deyirdim.
– Ele ise, bilerik. Amma ona kimi bezi işler görmelisen.
– Hansı işleri?
– Demişem axı, her defe yadına salmalıyam? Qarşımda diz çöküb ilan dili çıxarmaq, quzu kimi melemek işlerini!
– Demek, meleyim?
– Özün bil, isteyirsen meleme. Seni mecbur eleyen yoxdu.
– Nece yeni yoxdu? Var, amma melemeyeceyem!
– Bekara göyerib eleme, meleyeceksen, hele bir yumşalacaqsan da!
Hirsinden dişi bağırsağını kesir, neyleyeceyini bilmirdi. Başını götürüb ordan uzaqlaşdı, elinden ne gelirdi, meslehet üçün Bakıda qalan dostuna zeng eledi. De görüm düşünceme hakim kesilenleri, şüurumu, üreyimi zorla ele keçirenleri mehkemeye vere bileremmi? Qardaş, bunların elediklerinin yanında manqurtluq-filan boş söhbetdi, artıq yaddaşımı da pozurlar,

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 >>