ölmeyi yaxşıydı. Geri döndü, dönen kimi de, uçuruma tullandı, bunu gözlemeyen Maqna ateş açmağa bele macal tapmadı. Qarın içiyle süretle üzü aşağı sürüşürdü, gözlerini yummuşdu, her an hansısa qaya çıxıntısına, daşa toxunacağını gözleyirdi, ancaq daş-filan yox idi. Sürüşür, havada mayallaq vurur, qarın içine düşüb, yeniden qar topası ile birlikde üzü aşağı, dibi görünmeyen boşluğa doğru uçurdu. Derenin sahilindeki qar şepesinin içine şappıltı ile düşdü. Başına ele hey qar tökülürdü, qar topasının altında qalsa da, heç yerinin ezilmediyini hiss edirdi, elleriyle, ayaqlarıyla eşib qarın altından çıxdı. Üst-başının qarını çırpdı, boğazına, çekmelerine dolan qarı temizledi. Sağ-salamatdı, burnu da qanamamışdı, birce papağı düşüb itmiş, kürkü de iki-üç yerden cırılmışdı. Sağ qalması müqabilinde bunlar kiçik şeyler idi, ancaq tehlüke keçmemişdi. Canavar sürüsü ile rastlaşar, ya da qar çovğununa düşüb şaxtada donardı. Özünü aşağıdakı meşeye çatdırıb ocaq qalamalıydı. Kürkünün cibinde spiçkası var idi, ovçu bıçağı da düşmemişdi, cibindeydi. Bıçağı çıxartdı, canavarlarla rastlaşsaydı bıçaq gereksiz silahdı, ancaq döyüşsüz teslim olmaq fikri yox idi.
Qara bata-bata gedir, üreyinden qara qanlar axırdı. Lap xilas oldu, salamat qaldı, hansı üzle qayıdacaqdı qesebeye? Pul getirmemeyi heç, tapançasını, cibindeki sonuncu pulları da vermiş, papağı itmiş, kürkü sıradan çıxmışdı. Şöbede mezelenmeye, eylenmeye mövzu axtarırdılar, dillerinden düşmeyecekdi. Arvadı ise susmayacaqdı, çiçeyi çırtlayacaqdı, zarafat deyildi, eline bele gözel mövzu düşmüşdü.
Meşede qar yumşaq idi, ele yerde boğaza kimi batırdı. Bir qeder de gedib, küleyin aşırdığı qollu-budaqlı ağacın yanında dayandı. Ocaq qalamaq üçün münasib yer idi, hem de odun bol idi. Ağacın dibini qardan temizledi, quru mamır, qar tutmayan ağac koğuşlarından xezel, çör-çöp yığıb ocaq qaladı. Ocaq alışdıqca ağac da od tutmalıydı. Bu boyda ağac tek bir gece yox, iki gün de yanmağa kifayet elerdi. Quru qol-budaqlardan sındırıb ocağa

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>