etrafa yayıldı ve yeni ov, piy qoxusu hiss eden canavarlar birce anda öz hemcinslerinin üstüne atılıb onu parçalamağa başladılar. Aşağıdakı dereden bir müddet canavarların mırıltısı, zingiltisi eşidildi ve nedense bir daha onu narahat elemediler.
Sehere yaxın qar yağmağa başladı, lapar-lapar yağırdı, bele davam eleseydi yollar bağlanacaqdı. Bıçaqla qaragile kolundan dümdüz bir budaq kesib çomaq düzeltdi, alovda ütüb, yanıb qaralmış qabığını qaşıyandan sonra çomaq gillik kimi qıpqırmızı oldu. Uşaqlıqda qoyun otararken qaragile, yemşan budaqlarından kesib, alovda üterek bele çomaqlar düzeldirdiler. Hetta eyri budağı da alovda ütenden sonra asanlıqla eyib düzeltmek olurdu.
Qar yolu kesenden sonra gede bilmez, burda qalıb acından ölerdi. Maşın yolu hardasa sağ terefde olmalıydı, çomağı da götürüb yola teref getmeye başladı, her an canavar sürüsünün üzerine hücum eleyeceyinden qorxur, çomağı elinde möhkemce sıxaraq etrafına boylanırdı. Meşeden çıxandan sonra yerimek bir qeder asanlaşdı, hem qar dayazdı, hem de toxunduğu budaqlardan boyun-boğazına qar tökülmürdü.
Çox çekmeden maşın yoluna çıxdı, gece burdan xeyli maşın keçib getdiyinden yolda qar yox idi, yalnız tezece yağmağa başlayan qar teker izlerini örtürdü. Maqna olmasaydı eve xeyli pulla qayıda bilerdi, qelbinde Maqnaya qarşı nifreti aşıb daşırdı. Söz yox, reise işin ne yerde olduğunu öyrenib Maqnanı tapdıracaq, tapançanı da alıb özüne qaytaracaqdı, ancaq şöbede rüsvay olacaqdı. Hele bir arvadı! Sözünü atalar meseliyle deyecekdi, her sözü yeddi qabırğasını delecekdi. Zalım qızı ne qeder atalar meseli bilirdi, terslikden bütün meseller de ona aid idi, onun mövcud veziyyetini deqiqliyi ile eks eletdirdi. Yeqin çekdiyi birinci mesel, hamı gedir quş getirir, Şaqqulu gedir, bayquş getirir, olacaqdı. Yox, Şaqqulu bayquş da getirmirdi, eliboş qayıdırdı, elindekileri de tutub almışdılar.
Birden burnuna gözde qızan çöreyin qoxusu geldi, yeqin irelide qara düşen kimse qızınmaq üçün ocaq qalamışdı, közde çörek

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10 >>