götürdü. Yola düzelende Maqna arxasınca qışqırırdı, bu alçaqlıqdı, sen bizi burda ac-yalavac qoyub gede bilmezsen! Tapançanı çıxarıb onlara teref ateş açdı ve yeniden yoluna davam eledi. «Seni görüm lenete gelesen! – arxada Maqna qışqırırdı. – Gör pulu kim apardı! Ağıllı-başlı birisine qismet olsaydı, meni bu qeder yandırmazdı!»
O ise pambıq kimi yumşaq qarla örtülmüş yolla inamla gedirdi, isti yemekden, konyakdan ve çaydan sonra soyuğu hiss elemirdi. Uzağı üç saatdan sonra evdeydi, eve çatan kimi, heç soyunub yuyunmağa macal tapmamış stolun üstünde pürrengi çay hazır olacaqdı. Arvadı daha danışmayacaqdı, lap danışsaydı da, atalar meseli demeyecekdi, bir Azerbaycan qadını kimi o da zirekliyi, qoçaqlığı terennüm eleyen birce dene de atalar meseli bilmirdi.

<< 1 ... 8 9 [10]