çalışırsa da, cehennem qoruqçuları ateşin gürzlerle onu vurub yene derenin içine qaytarırlar. O adamın kim olduğunu soruşdum, dediler ki, Yezid ibn Müaviyedir (Meqtelül-Xarezmi, II, 86). Bir gün Ömer ibn Ebdülezizin yanında bir nefer Yezidin adını çekende «emirel-möminin» leqebini işletmişdi. Ömer o adama qezeblendi ve iyirmi şallaq vurdurdu (Süyuti. Tarixül-xülefa, seh. 167).

Bir çox müselman alimleri Yezidin tö¬retdiyi zülmlere esaslanaraq, onun ruhuna lenet oxumağı icazeli bilmiş, hetta onu kafir saymışlar. Bunların sıra-sında Ibn el-Cövzi, Teftazani, Qazı Ebu Yela, Ellame Süyuti, Imam Yafei, Cahiz, Şovkani kimi böyük alimlerin adlarına rast gelirik. Lakin Qezzali, Ibn Teymiyye ve selefi görüşlü müasir alimler onu küfrde teqsirli bilmemiş, ruhuna lenet oxunmasını reva görmemişler. Bunu ya Yezidin Imam Hüseyni (e) öldürmek niyyetinde olmaması, bu işin onun razılığı olmadan baş vermesi, yaxud Kerbela faciesinden sonra Yezidin tövbe etmesi, ya da ümumiyyetle qetl töretmiş şexsi kafir adlandırmağın düzgün olmaması ile izah etmişler.

Şie mezhebinin ise meseleye münasibeti birmenalıdır. Peyğemberin nevesini qetle yetirmek üçün emr verdiyine, qeyri-islami ve qeyri-exlaqi heyat terzi sürdüyüne, elece de, ister söhbetlerinde, isterse de yazdığı şeirlerde açıq-aşkar küfr eqidesini terennüm etdiyine göre şieler Yezidi kafir sayır ve lenete layiq bilirler.

<< 1 ... 4 5 [6]