ki, bura gelenler balaca uşaqlardır, sen onlarla bir cergede nece oxuyacaqsan? Yusif her ne yolla olursa-olsun, elm öyrenmek istediyini bildirir. Axırda elacsız qalan müellim onu o biri uşaqların sırasına qatır. Yusif medresede her şeyi sıfırdan başlamalı olur, çünki elifbadan bele, xeberi yox idi. Amma indiye kimi elmden uzaq qaldığı üçün ilk zamanlarda tehsilde ciddi problemlerle üzleşir. Bir yandan hafizesinin zeifliyi, bir yandan savadsızlıq, bir yandan da hemderslerinden utanmaq ona mane olurdu. Yusifin tehsilinin ilk günleri ile bağlı mezeli bir hadise tarix kitablarında qeyd edilir. Müellim şeriet dersinde uşaqlara şafii mezhebinin teharet (paklıq) meselelerini öyredirmiş. O zamanın tehsil sistemine müvafiq olaraq, müellim her bir şeriet meselesini evvelce ereb dilinde özü oxuyur, telebelere de ezberlemeyi taşrırıdı. Bütün telebeler hemin şeriet meselesini evde tekrarlayıb ezberleyir, ertesi gün dersde müellim üçün ezber söyleyirdiler. Müellimin dediyi şeriet meselesinin ereb dilinden tercümesi bele idi: «Imamın fetvasına göre, itin derisi aşılansa pak olar». Bütün şagirdler ertesi gün gelib bu meseleni ezber söyleyirler. Birce Yusif evde bu cümleni min defe tekrar etmesine baxmayaraq, bu şekilde dile getirir: «Itin fetvasına göre, imamın derisi aşılansa pak olar». Müellim qezeblenib az qalır ki, Yusifi hemişelik medreseden qovsun.

Demirçi Yusif öz meqsedine çatmaq yolunda heç bir çetinlikden yorulmadı. Tam qetiyyetle elm deryasına qerq oldu, heç bir hazırlığı olmadığı halda qısa müddet erzinde telebe yoldaşlarını ötüb arxada buraxdı. Daha sonra tehsilini daha yüksek seviyyeli medreselerde davam etdirdi. Özü qeyri-ereb menşeli olsa da, sırf ereb diline aid olan elmlerde bele, en yüksek dereceye çatdı. Ereb dilinin serf-nehvi, beyan, meani, eruz ve qafiye elmlerinde onun tayı-beraberi yox idi. Artıq onu doğulduğu kendin adına uyğun olaraq Sekkaki çağırırdılar. Keçmiş demirçi müasirleri arasında «ellame» leqebi ile tanınırdı. Sekkakinin şöhreti ele bir

<< 1 2 [3] 4 >>