Qara qarğa

Alma ağacına qonub qarıldayan qara qarğanın sesine yuxudan oyandı. Nehs gün olacaqdı, sınamışdı, qara şeytan sübhden gelib qarıldadımı, başına bir iş gelmeliydi. Ehvalı korlanmışdı, uğursuzluq baş vermese de, qaşqabağı açılmırdı. Bed xeber gözleyen adam kimi seksekedeydi. Günortadan sonra «İldırım» qezetinin müxbiri geldi, onun haqqında yazı yazmaq isteyirdi. Yalnız bundan sonra sakitleşdi. Bu kişi durub Bakıdan bura, ucqar eyalet qesebesine mehz ona göre teşrif getirmişdise, nehs günü unutmaq lazım gelirdi.Müxbir işgüzar terzde diktafon, bloknot, qelem çıxarıb onu sınayıcı baxışlarla süzdü, – yeni bu ne materialdır bele, haqqında yazmağa deyermi, - yalnız bundan sonra söze başladı. «Bu xarabaya, viran qalmışa, – ona baxıb derhal da sözünü deyişdi, – yurdumuzun bu dilber guşesine gelib çıxana kimi anadan emdiyim süd burnumdan geldi. Avtobus tank kimi nerildeyir, xarab olur, isti, bürkü, benzin qoxusu adamı elden salır. Kime ağır ceza vermek isteseler, oturdalar eyalet avtobusuna, deyeler, get, axıra qeder. Geniş bir yazı yazacağam, sizin yaşam ve yazam terzinizi bütün ölkeye çatdıracağam».
- Ne terzimi? – bir şey başa düşmeyib soruşdu.
- O menlikdi. Başlayaqmı?
- Neyin sizlik oduğunu bilmedim, – müxbirin onunla hesablaşmaq fikrinde olmadığını hiss eleyirdi, çox da baş aparmasın deye iradını bildirdi, ancaq derine getmeyib razılığını bildirdi. – Başlayaq.
- Başlayırıq sizin dünyaya gelişinizden. Hansı kendde?
- Meşelide, – dedi.
- Aydındı, fıstıq ağaclarının yarpaqları xışıldayır, palıd ağacları göylere meydan oxuyur…
- Orda neyinse xışıldadığını xatırlamıram. Göylere meydan oxuyan palıd ağacları yoxdu. Adı beleydi, eslinde ise boz ve qumsal çölde qerar tutmuşdu…
- Siz hansı boz çölden danışırsız? – müxbir duruxdu, narazı baxışlarla onu süzdü.
- Anadan olduğum boz çölden.
- Heç ne başa düşe bilmirem! – müxbir işıldayan alnına tökülmüş seyrek, sarımtıl saçlarını başının esebi hereketiyle geri atdı. – Men texeyyülümü güce salıb,

[1] 2 3 ... 10 >>