savayı. Hövanes kirve ailesiyle öz evindeydi.
Alabaş herden, kendin adamları üçün lap darıxanda, gedib Hövanes kirveni tapırdı, yalmana-yalmana üz-gözünü Hövanes kirvenin ayaqlarına sürtürdü, Hövanes kirve de bele vaxtlarda itin başını tumarlayıb, yalnız Alabaşın eşide bileceyi bir sesle donquldanırdı:
- Ha, Alabaş, bu sansan? Darıxırsan?! Darıx, Alabaş, darıx. Allah baisin evini yıxsın …
Alabaş xüsusen Hövanes kirvenin kiçik qızı Haykanuş üçün elden-ayaqdan gedirdi.
Haykanuşdan Qedir kişinin oğlu Celalın iyi gelirdi. Belke de buna göre Haykanuşu görende it olan mexluq bir oyun çıxarırdı, gel göresen; qanad açıb uçmaq isteyirdi, dil açıb danışmaq isteyirdi. Qız da bunu bildiyinden evden eşiye çıxanda mütleq sesleyinb, harada olsa, Alabaşı tapırdı. Haykanuş kende doluşmuş topqarasaqqal oğlanların arasından Alabaşla birlikde keçib gedirdi. Alabaş da hansı oğalının üreyinden ne keçdiyni o saat iyinden hiss edirdi. Buna göre de yaxınına kimi buraxıb-buraxmamaq meselesini Haykanuş bir qayda olaraq Alabaşın öhdesine buraxırdı ve en qeribesi de bu idi ki, Haykanuş hemişe Alabaşın seçiminden razı qalırıdı.
Hamı kimi Calal da kendden çıxıb getmişdi.
Haykanuş gözünü yollardan çeke bilmirdi. Celalın hesreti Alabaşı Haykanuşun ezizine çevirmişdi. Herden berk darıxanda Haykanuş Alabaşla söhbete başlayırdı.
- Bu ciyeri yanmışlar ne vaxt çıxıb gedeceler, ay Alabaş?
Evveller Haykanuş bu sualı Alabaşa günde bir neçe defe verirdi. Amma vaxt ötdükce Haykanuş yavaş-yavaş suallar arasındakı müddeti uzadırdı. Ve hetta deyesen son zamanlar sualı tamamile unutmuşdu.
Sualı unutmuşdu, amma Alabaşı unuda bilmemişdi.
Alabaş her defe Haykanuşun yanına düşüb kende çıxanda etraf top saqqalılarla dolu olurdu. Haykanuşu gören top qara saqqallıların iyi birce anın içinde kendi başına götürürdü. Haykanuş olmasaydı, Alabaş çetin ki, bir bu qeder iye tab getireydi. Haykanuşun iyi o biri iylere qarışanda ele bil o iylerin ürekbulandıran tesiri bir az

<< 1 2 [3] 4 5 ... 9 >>