1. El-Bera (r) bele revayet edir: “Men peyğem­berin (s) Elinin oğlu Heseni зiynine alıb: “Allahım, men bunu sevirem, bunu Sen de sev!” – buyurduğunu gцrdьm.” (Buxari; “Kitabul-fadail-eshab”, 24/89; Mьslim, “Fadail-sehabe”, 58-59 (2422); et-Tirmizi, “Menaqib”, 3784).
2. Ьsame bin Zeydden (r) revayet olunur ki, “Peyğem­ber Ьsameni Hesenle beraber qucağına alıb: “Allahım, men bunları sevirem, Sen de bunları sev”, yaxud buna oxşar bir sцz deyerdi” (Buxari, “Kitabul-fadail eshab”, 24/87).
3. Resulullah (s) Hesen ve Hьseyne baxıb: “Allahım men bunları sevirem, sen de sev!” – deyerdi. (Tirmizi; “Menaqib”, 3784).
4. Uqbe bin el-Haris (r) bele demişdir: “Ebu Bekr (r) ikindi (esr) namazını qıldı, sonra Eli (r) ile getdi. Yolda o, Heseni uşaqlarla oynayan gцrьb onu зiynine aldı ve ona: “Peyğembere oxşayan, Eliye oxşamayan, atam sene feda olsun” – dedi. Eli ise gьldь” (Buxari, “Kitabul-fadail eshab”, 24/90).
5. Enes (r) revayet edir ki, “Bir kimse Resu­lullahdan (s) Ehli-beytinden kimi daha зox sevdiyini soruşanda, o (s): “Hesen ve Hьseyni” – deyerdi. Resulullah (s) Fatimeye: “Menim oğullarımı зağır” – deyer, onları qucaqlayar ve цpьb etirlerini duyardı” (et-Tirmizi, “Menaqib”, 3774).
6. Yela bin Murreh (r) Resulullahın (s) bele dediyini revayet edir: “Hьseyn mendendir, men de Hьseyndenem. Allah Hьseyni seveni sever. Hьseyn “Esbat”dan biridir” (et-Tirmizi, “Menaqib”, 3774; İbn Mace, “Muqeddime”, 144). Hedisdeki “esbat” sцzь 3 mena verir: neve, qebile, ьmmet.
7. Ebu Seid (r) Resulullahın (s) bele dediyini revayet edir: “Hesen ve Hьseyn Cennet ehlinin iki gencidir” (et-Tirmizi, “Menaqib”, 3778).
8. Abdullah bin Şeddad (r) atasından (r) revayet edir ki, Resulullah (s) iki axşam namazından (meğrib ve ya işa) birinde yanımıza geldi. Hesen ve Hьseyn onun belinde idi. Peyğember (s) qabağa keзib uşağı yere qoydu, tekbir edib namaza başladı. Namaz vaxtı onun secdesi зox uzun зekdi”. Atam deyir ki: “Secde uzun зekdiyi ьзьn başımı qaldırıb baxdım. Gцrdьm ki, secdede olan

[1] 2 3 4 >>