Menasız saydığım bir dövürde tesadüfen girdin heyatıma. Her şeyi deyişdin. Çetini sevdim seninle. Özünle getirdin bütün sevincleri ve sevgileri. Qınadılar meni, seni tesadüfen tanıdığım üçün. Senin bir başqa dünyanın insanı olduğunu, eslinde menim o dünyada yerimin olmadığını, menimse deli olduğumu dediler zaman-zaman. Heç ne düşünmedim. Menim üçün bir sen var idin. Bütün dünyama bes eden bir sen...
Seninle sevdim her şeyi. Sebr etmeyi, bağışlamağı, laqeyd olmağı, düşündüklerimi demeyi...Eslinde sevmediyim her şeyi seninle öyrendim ve sevdim. Bilmirem menim üçün kimsen. Dostmu, yoxsa...? Deyerlisen menim üçün, birce bunu bilirem...Dünyamsan menim... Dünyanın bele sığmaqda acizlik çekdiyi dünyam...
Senin ala gözlerinle baxmağı sevirem bütün kainata. Anlayırsan meni? Başa sala bilmirem hislerimi. O qeder deyerlisen ki... Hislerimin adını ne qoyacağımı bilmirem. Ucuzlaşmağındanmı qorxuram göresen duyğularımın? Yoxsa seni itirmekdenmi?
Deseler bu eşqdir, inanmaram. Ya da inanmamaq üçün israr ederem. Bir ömür boyu yanımda deyil, beynimde, ruhumda olmağını isteyirem. Seninle düşünmeyi sevirem...Seninle sen olmasan bele, derdleşmeyi sevirem... Sevincimi ele beynimdeki, üreyimdeki seninle bölüşmeyi sevirem...
Herden özüm bele öz duyğularımdan qorxuram. Ancaq eşqde bir şehvet vardır. Axı sen menim xeyalımda bele toxunmaqdan çekindiyimsen... Ancaq sen hemişe menimsen...
Belke bir gün tesadüfen ağlına gelse menim sene olan hislerim, qorxma... Qürurlu ol... Nece varsansa, bax ele...Deyişmesin heç neyin...Düşüncelerin, duyğuların...Çünki men seni bele tanımışam...Duymaq istemediyini ağlına getirme...Unut her şeyi...Hetta varlığım ezab verse sene, meni bele unut...
Ne olursa olsun, kiminle olursan ol, unutma ki, sen dualarımda her gün dile getirdiyimsen...Sen menim sadece tesadüfümsen...Bütün ömrüme sığan tesadüfüm...