O, gününü boş yere xercleyirdi.. Her cür işler edir, bele demek mümkünse düzensiz bir heyatı vardı. Her gün başqa başqa yerlere gedir, ama bir defe de olsun ALLAHı zikr etmirdi.. Günlerini belece keçirirdi.. Ama bir sabah oyandı qelbinde sanki bir boşluq vardı.. Eslinde bu boşluq onda hemişeden vardı ama o bunu hele indi hiss etmişdi. Ne edirdise bu boşluğu heç ne doldurmurdu. Nehayet bir qerar verdi ki, dine gelsin.. Amma onun qarşısında bir neçe din vardı. Müselman olsunmu..? yox..! axı müselmanların çoxu teroristdir. En azından onlara söylenilen bu idi. Belelikle xristian olur, yehudi olur ve.s dinlere müraciet etse de bu boşluğu dolmur ki, dolmur.. Belke Müselman olsun.? En azından bir az Quran oxusun, sonra olub olmayacağına qerar verer.. Adam başlayır Quran oxumağa.. Deyesen boşluq dolmağa başlayır.. Günler keçir ve nehayet İslam dinine gelmeyi qerar verir.. Çünki Quran oxuduqca onun qelbindeki sıxıntı ardan gedir ve qelbindeki boşluğu dolurdu.

Adam bir gün özüne gözel bir mekan düzeldir ve ALLAHa dua etmeye başlayır: "ALLAHım ne olar bir defe varlğını mene sübut ele." — Ama zaman keçse de heç bir şey baş vermir.. Yene dua etmeye Başlayır: "ALLAHım Senin varlığına şübhe etmirem, amma ne olar birce defe Öz varlığını mene bir şeylerle sübüt ele.." — Yene de zaman keçir, amma adamın gözlediyi möcüze baş vermir. Adam çox meyus olur ve Quranı açır.. Quranı açınca qarşısına çıxan ilk ayeni oxumağa başlayır:

" ALLAH buyurur: “(Ey İnsanlar!) Meger ALLAHın göylerde ve yerde olanları (güneşi, ayı, ulduzları ve buludları; meyveleri, bitkileri, denizleri, çayları ve gölleri) size ram etdiyini (sizin istifadenize verdiyini), aşkar (görme, eşitme, sağlamlıq) ve gizli (eql, şüur, fehm, elm ve i. a.) nemetleri size bolluca ehsan etdiyini görmürsünüzmü? İnsanlar içerisinde elesi de vardır ki, ne bir elmi, ne bir doğru yol gösteren rehberi, ne de bir nurani (ilahi) kitabı olmadan ALLAH baresinde mübahise eder”. (Loğman 31:20)

Bu ise ALLAHın varlığını sübut

[1] 2 >>