Bir kişi, mineceyi avtobusun terpenmesine bir saatdan çox müddet olduğu üçün terminalın yarı isıqlıq koridorlarını gezinirdi. Ellerini yumaq üçün bir az irelideki mescide yaxınlaşdığında, iş geyiminde bir genc ona doğru gelerek:
- "Her halda namaz qılacaqsınız. Destemaz almaq yerimiz de var."- dedi.
Adam, elindeki siqaretin külünü cavanın ayaqları dibine silkeleyerek:
- "Sen her halda gözetçisen"- deye diklendi. "Ne iş görürsen burada?"
Cavan, küncdeki süpürgeye işare ederek:
- "Temizlikçiyem" -deye kekeledi. "Hamam ve tualeti temizleyirem."
Adam, onu kinayeli gözlerle süzerek:
- "Men, namazı senin kimi çulsuzlara buraxdım"- deye tekebbürle güldü.. "Bu iş size ele yaraşır ki…"
Temizlikçi genc, adamın tehqirine aldırmayacaq qeder olğun (yetişmiş, mükemmel) idi. Lakin namaza qarşı edilen hörmetsizlik, canını çox sıxmısdı. Vereceyi cavabı bir müddet düşündükden sonra, susmağı seçerek işine qayıtdı.
Adam, meğrur addımlarla oradan uzaqlaşarken, başının fırlandığını hiss etdi. Küreyinden çıxardaraq qoluna götürdüyü kaşmir paltonun ağırlığının da ilk defe ferqine varırdı. Bir az evvel yediyi iki boşqab kabab, her halda tezyiqini yükseltmiş ve özünü halsız elemişdi. Bir neçe addım daha atdıqdan sonra birden halı pisleşerek dizleri üzerine çökdü. ALLAHdan ki, qolundakı palto ondan evvel yere serilmiş ve yeni aldığı kostyumun çirklenmesine manee olmuşdu. Adam, çömelmiş veziyyetde olmasına baxmayaraq fırlanan başını yere söykeyerek bir müddet dinlendi ve tekrar dikeldi, yene narahatlığı hiss ederek eyni hereketi tekrarladı. Lakin, başqaları terefinden görülmesi onu pert edirdi. Bunun üçün başını yerden qaldırıb sağa-sola baxındığında, terminalın çayçısı olduğu aydın olan bir gencle burun-buruna geldi. Cavan, kişini hörmetli bir ifade ile salamlarken:

- ALLAH qebul etsin emi, -dedi. Amma qible bir az daha sağa doğru idi.