Gedirsen get,qelbim daşdır dözecek,
Görek bu ayrılıq kimi üzecek,
Bir gözün hemişe meni gezecek,
Anasız ağlayan,körpeler kimi.

Derde yox,derdimden güleceyem men,
Varlığını yoxluq bileceyem men,
Seni yaddaşımdan sileceyem men,
Sahibi defn olan nömreler kimi.

Hesretden vücudun sınıxacaqdır,
Hele dilin tez-tez karıxacaqıdır,
Üreyin menimçün darıxacaqdır,
Yuvası dağılan serçeler kimi.

Unutma bu dünya çox böyük deyil,
Bir gün qarşılaşsaq küçede qefil,
Ezizim o zaman, öz günahın bil,
Soyuq salam versem özgeler kimi.