Vaxt teyin eledik seninle, bir gun,
Qelbimiz goruse yaman telesdi.
Biraz heyecanli oldugumuzcun,
Urekler titredi, elimiz esdi.

Gorus bas tutacag deyib tezlikle,
Biri birimize doz deyirdik biz.
Saniyeler sayib, sebirsizlikle,
O gorus vaxtini gozleyirdik biz.

Biz, gorus yerine yollandiq qonaq,
Budur hemin gorus, hemin o meqam.
Men sene sevgilim, yaxinlasaraq,
Sohbete basladim vererek, salam.

Bilmem heyecandan yoxsa ki neden,
Menden arali da dayanirdin sen.
Durub gozlerine her baxdiqda men,
Uzume baxmaga utanirdin sen.

Sanki telefonda menle danisan,
Deyib, gulen hemin qiz olmusdu lal.
Sohbete basladim, dedim ki o an,
"Bunlar heqiqetdi, deyil ki xeyal"

"Sohbet et, sevgilim, susma" dedim men.
Sevirem dediyin, sevgilinem men.
Her seye, her kese qisqanaraq sen,
Kusub, incidiyin sevgilinem men.

Basini qaldirdin, baxdin gozume,
Tebessum yarandi dodaglarinda.
Sen cavab vererken menim sozume,
Bu kelme canlandi, dodaglarinda.

Dedin ki, "bagisla, sevgilim meni,
Heyecanlanmamag elimde deyil.
Bilirsen ne qeder sevirem seni,
Bu hissi danmamag elimde deyil".

Belece danisdiq, oten gunlerden,
Biz gorusmek ucun cox calismisdiq.
Kusub, incisekde sevgilim herden,
Gorus vaxti nece dogmalasmisdiq.

Her sene baxanda xeyala dalib,
Dumani gorurdum, cheni gorurdum.
Senin gozlerinde "meni" axtarib,
Men oz gozlerimde seni gorurdum.

Uzunde tebessum axtarirdim men.
Gizlince elimi acaraq goye,
Tanriya ele bil yalvarirdim men-
Bu gorus hec zaman bitmesin-deye.

Teessuf, zamani saxlamaq olmur,
Catmisdi, gorusun ayriliq ani.
Vaxt kecir, dayanmir, niye yorulmur?
Axi ayirirdi iki insani.

Helelik soyledin, tutdum elinden,
Gozunun yasini silib, qurutdum.
Sevirem sozunu duyub, dilinden
Kederi unutdum qemi unutdum.

Niye qemli idik, axi biz niye?
Niyyetimiz belli, sevgimiz temiz.
O an ayrilmaga mecburduq, deye
Ayrildiq, gorusmek umuduyle, biz.