Fatime binti Esed neql edir: “O zaman ki, İmam Eli (e) dünyaya gelir, Peyğemberin (s) 30 yaşı var idi. Elini (e) çox severdi. Peyğember (s) mene buyurmuşdu ki, Elinin (e) beşiyini yatağının yanına qoyam ve o, hamıdan çox Elinin (e) terbiyesinde sey gösterirdi. ... Onu qucaqlayıb deyerdi: “Bu qardaş, menim canişinim, yardım edenim, emanetdarım ve kürekenim olacaqdır”. Peyğember (s) Elini (e) özü ile Mekkenin dağlarına ve derelerine aparardı”.

İmam Eli (e) eve gelir ve Peyğember (s) ve Hezret Xedice (s.e) namaz qılırdılar. Dayanıb onların rüku ve secdesine tamaşa edir. Hezret Peyğember (s) Quran ayesini tilavet edirdi. Onların namazı biten zaman Eli (e) ne etdiklerini soruşdu. Peyğember (s) cavab verdi: “Biz meni peyğemberliye mebus eden Allaha namaz qılırıq”. İmam Elini (e) İslam dinine devet edir.

İmam Eli (e) İslam dinini qebul eden zaman on yaşı var idi. O, Peyğemberle (s) camaat namazı qılan ilk insan idi. Efif Kendi deyir: “Cahiliyyet dövründe paltar ve etir almaq üçün Mekkeye getmişdim. Peyğemberin (s) emisi Abbasla görüşdüm. Kebeye baxırdım, qefleten gördüm ki, bir cavan geldi ve semaya baxıb, üzü Kebeye namaz qılmağa başladı. Bir qeder keçenden sonra bir yeniyetme geldi ve onun sağ terefinde dayandı. Sonra da o, ikisinin arxasında bir xanım dayandı. Abbasdan bunları soruşdum ve dedi: “O cavan - Muhemmedir (s). O, yeniyetme emisi oğlu Elidir (e) ve o qadın da Xedicedir (s.e), Muhemmedin (s) heyat yoldaşıdır”. Efif deyir: “Ey kaş, men onların dördüncüsü olaydım”.
İmam Eli (e) “Nehcul-belağe”de yazır: “Allahım! Men haqqa çatan ilk insanam ve onu eşidib, qebul etmişem. Heç kim Muhemmedden (s) başqa namazda meni qabaqlamamışdır”.

Hemçinin İmam Eli (e) buyurur: “Besetden qabaq Allahın Resulu (e) Hire dağına gedir ve men onu görürdüm. O zaman İslam eve gelmemişdi. Peyğemberin (s) ve Xedicenin (s.e) evinden başqa ve men onların üçüncüsü idim”.
Bir gün İmam Eli (e) yoxsul bir qadınla rastlaşır. Onun bir neçe yetim uşağı var idi ve aclıqdan

[1] 2 3 >>