Men deyen yox, felek deyen oldusa,
Esdi yeller, gül yanağın soldusa,
Derd elinden ala gözler doldusa,
Sen ağlama, men ağlayım, gözelim!

Uğrunda olmuş iken serseri
Men öpmeden o qıvırcıq telleri,
Dağıtdısa tebietin yelleri,
Sen ağlama, men ağlayım, gözelim!

Hanı senin her eşqine, her gence
Eşq oxuyan qelbin, sönmüşdür mence,
Bulmayırsa qelbin artıq eylence,
Sen ağlama, men ağlayım, gözelim!

Bir quş idim gece-gündüz sizlere,
Yazıq, meni güldürmedin bir kere...
Baxıb indi alındakı izlere
Sen ağlama, men ağlayım, gözelim!

Men baxarken sen vurduğun yaraya,
İndi zalım felek girdi araya...
Bax, xeste qelbimle geldim haraya,
Sen ağlama, men ağlayım, gözelim!