canimaz.com
Sevgi qocalmaz, yalnız qalınmaz!
Daxil ol Qeydiyyat
Sayta Daxil Olun!
İstifadeçi Adı ve ya ID:

Şifre:

Meni xatırla | Qeydiyyatdan keç
Şifreni unutdun?
Tenha xanima Gece oxusu...Telede

TELEDE

Axır zamanlar tesadüfen ele adamlarla rastlaşıram ki, bir az da keçseydi onların suretini beynimin xezinesinden çıxaranda kimliklerini deqiqleşdirmek müşkülleşecekdi. Telebe yoldaşım Memmedise gören kimi tanıdım, daha doğrusu, o, birinci gördü meni, maşını saxlayıb xoş-beş eledi. Düzdü, köntöy, erkyana danışdığından evvelce özümü itirdim. Maşından düşüb belimi qucaqlayandasa- zalımda fil gücü varmış, ayaqlarımı yerden üzdü – şeraite uyğunlaşıb çar-naçar sövq-tebii gülümsündüm.
- Tanımadın meni, professor? – Memmed sakitliyimden teeccüblenib çekingenlikle soruşdu.
- Nöş tanımadım. Qemginsen de… – onu nigarançılıqdan qurtardım… – Seni tanımayana lenet!
Reng-ruhu açıldı:
- Dayanacaqda xeyir ola, piyadasan? – inamsız-inamsız xeber aldı.
Ömrümde maşın sürmesem de nedense düzünü demedim:
- Maşınım temirdedi.
- Otur aparım, – sesinde xahişden, ricadan-filandan eser-elamet duyulmurdu, eksine amiranelik, hökm, hikke ahengine hakim kesilmişdi. Belesine etiraz elmeyin menası yoxdu, günün günorta çağı basmarlayar adamı maşina. En salamatı üzüsulu razılaşmaqdı. Görek dalısınca başımıza ne gelir…
Amma telebelik illerinde yaman üzüyola, hem de zarafatcıl, üzügülerdi. O vaxt şeir-zad da yazırdı, şeirleri institut qezetinde çap da olunmuşdu, üstelik texellüs de götürmüşdü: Qemgin. Telebe yoldaşları da onu Memmed yox, ele Qemgin çağırırdılar. İnstitutu bitirenden bir-iki defe görmüşdüm onu, ancaq eşitmişdim ki, tebabetin daşını atıb, çiyinlerinde paqon gezdirir, nece deyerler, bizi qoruyur, asayiş keşikçisidi. Herenin öz yolu, öz taleyi, öz alın yazısı var, derine gedende men de tebabetden uzaqlaşmışam, intehası, tibbe qohum saheyle elaqeliyem, burası bir qırağa, lakin adam uzun müddet görmediyi yaşıdıyla rastlaşanda onun sir-sifetine baxıb öz payını götürür. Güzgüden de deqiq effekt alınır belede. Açıq-aşkar görürsen ki, zaman öz işindedi. Başlayırsan için-için öz gününe ağlamağa. Ne qalıb ki, bu dünya ile aramızda? Bes sonra? Bütün hay-küy,


[1] 2 3 ... 9 >>

Şerhler:
Emerald-eyed-angel [OFF] (14.12.2012 / 21:36)
Maraqlidi. Amma bu yazilarin axiri birteher bitire
»Sevgi Hekayeleri
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç

Onlayn Tanışlıq: 1120 / 690