Seni bağışlasın. Sene tabe oluram ve söz verirem ki, bundan sonra arvadımla mehriban reftar edeceyem”.

Imam oğlanı bağışladı. Sonra erle arvada tapşırdı ki, eve keçsinler. O hezret de qapıdan qayıdıb getdi. Bu zaman Allaha bu şekilde dua edirdi: “Hemd olsun Allaha ki, menim elimle bir er-arvadın münasibetini düzeltdi”. Ardınca Qurani-kerimin bu ayesini oxudu: “Xeyir ancaq sedeqe vermeyi, yaxud yaxşılıq etmeyi ve ya insanlar arasında sülh yaratmağı emr eden kimsenin söhbetindedir. Allahın razılığını qazanmaq üçün bele işler gören kimseye (axiretde) böyük mükafat vereceyik!” (Nisa, 114).

(Biharül-envar, IV, 113-114).

<< 1 [2]