Abdullah İbn Abbas t deyir: heruriler (xevaricler) zühur etdikde altı min idiler. Men Eliye t: "Ya Emirel Muminin sen namazı bir az gecikdir men onlarla söhbet edim!" –dedim.
O, "men senin üçün tehlükeden qorxuram!" – dedi. Men: Sen heç narahat olma deyerek, en gözel paltarımı geyinib yola düşdüm ve onların toplandıqları eve geldim. Onlar günorta istirahetinde idiler. Onlardan daha şiddetli ibadete heris olanını görmemişdim. Elleri deve dizi kimi idi (Çox ibadet etmekden qabar atmışdı), üzlerinde secdenin elameti görsenir, eyinlerinde yuyulmuş paltarlar var idi. Üzleri yuxusuzluqdan zeiflemişdi. Yanlarına gelince dediler:
- Bu geyindiyin paltar nedir?
- Meni bununla teqsirkar sayırsızmı? Men Resulallahın e eyninde bundan daha gözelini görmüşem ve bu aye nazil olmuşdu: "Allahın qulları üçün yaratdığı zinet ve temiz rizqleri haram eden kimdir?".
Sonra men onlara dedim: Peyğemberin e eshabının, mühacir ve ensarların, Peyğemberin e emisi oğlu ve kürekeninin yanından gelirem. Quran onların zamanında nazil olub ve onlar onu sizden daha yaxşı başa düşürler. Onlardan heç birini sizin aranızda görmürem. Men onların dediklerini size, sizin dediklerinizi ise onlara çatdırmaq isteyirem.
Bezileri: Qureyşle münaqişe etmeyin – deyerek bu aye: "Şübhesiz ki, onlar höcetleşen (çene-boğaz olan) bir qövmdürler!"- ile etirazlarını bildirdiler.
İki üçü nefer: "onlarla danışın" - dediler.
Onlardan biri mene yaxınlaşdı ve men dedim: Peyğemberin e eshabına, emisi oğluna, kürekenine ve ilk iman getirene qarşı etiraz etdiyiniz meseleleri deyin. Onlar dediler: bizim üç etirazımız var.
Birinci: O, Allahın dininde hakimliyi kişilere verdi. Allah teale ise buyurur: "Hökm yalnız Allahındır".
İbn Abbas t dedi: Yaxşı bu bir.
Onlar dediler:
Ikinci: Eli (Müaviyeye qarşı etdiyi) döyüşlerde qenimet ve esir götürmedi. Eger onlar kafirdirlerse onda onların malları ve namusları bize halal olmalıdır. Eger onlar mömindirlerse onda onların qanlarını tökmek bize haramdır.
İbn Abbas t dedi: bu

[1] 2 3 >>