üzrerine qaldırdı... ***Saat
beşe işleyirdi. Seherin açılmasına az
qalırdı. Erinden hele de ses-soraq yox
idi. İşıqları söndürüb yatağına girdi.
Yata bilmeyeceyini bilse de, özünü mecbur etmek istedi. Bir xeyli o teref-
bu terefe vurnuxdu. Yata bilmedi ki,
bilmedi. Ayağa qalxıb xalatını eynine
keçirdi. Pencereye yaxınlaşdı. Bayırda
darıxdırıcı sükut hökm sürürdü.
Qarşıdakı binada tek-tük evlerden işıq gelirdi. Yuxunun bu şirin vaxtı kim idi
oyaq? Geri, qapıya sarı boylandı. Dehliz
qaranlıq olduğundan heç ne göre
bilmedi. Birden bedenine murdar bir
üşütme geldi. Ele bildi ki, bu qaranlıqda
kimse qapının astanasında dayanıb ona baxır. Qarnının altından küt bir ağrı
tutdu. Bu ağrı, qorxusunu yadından
çıxardı. İki eli ile qarnının altından tutub
taxtın qırağında oturdu. İkiqat olub
qarnını qucaqladı. Sanki evde tek
olmadığını, betnindeki körpenin de bu hissleri, qorxunu onunla birlikde
yaşadığını indi başa düşdü. Ele bu vaxt
evin qapısı astadan döyüldü. Qadın
qefilden ayağa qalxdı. Qarnının içi
göynedi. Özünü dehlize atdı ki, qapının
döyülmesini qonşular eşitmesin. Astadan: “Kimsen?”-dedi. Eri gücle
eşidilecek sesle: “Menem,”- deye cavab
verdi. Qadın tez qapının ceftesini çekdi.
Heç ne olmamış kimi özünü içeri salan
erine narahatlıqla: “Hardasan, -dedi, -
seher açılır”. Eri heç halını pozmadan: “Uşaqlarla çayxanada oturmuşduq,
noolub ki?” –deye suala sualla cavab
verdi.- Heç ne olmayıb, sadece senden
nigaran idim. Dedim, göresen, başına
ne iş gelib.Eri birbaşa yataq otağına
keçib paltarını soyundu. Özünü guppultu ile taxtın üstüne salıb
gözlerini yumdu, qollarını yana açaraq:
“Gel yanıma,”-dedi. Qadın xalatını
çıxara-çıxara:- Heç soruşmursan
necesen, seherden evden çıxansan, bir
demirsen ki, birden sancım-filan tutdu, men neyneyecem?- Görürem ki,
yaxşısan da. - Bes birden...- Yaxşı da, az
danış, gel... Qadın tumbanın üstündeki
lampanı söndürüb yerine girdi.
***Yuxudan seksenib ayıldı. Yuxulu-
yuxulu elini erinin yastığına

<< 1 [2] 3 4 ... 10 >>

_Oxotnik_ [OFF] (26.12.2012 / 07:01)
Sennen ne eceb maraqli hekaye