etdi, o da durdu, gezinmeye basladi. Teneklerin arasi ile bir xeyli getdi. Geri qayidanda Nergizi
aglayan gordu. – ... Anam vardi, dozurdum. İndi her seyden elim uzulub. Harda qoca goruremse, ureyim yerinden qopur. Ele bilirem ki, anamdir qarsimdaki. İsteyirem, hey qulluq eleyim ona... Qonsuluqda bir qari var. Hemise elinden tuturam. Bir defe dedi: “Xosbext ol”. Qulaqlarima inanmadim, sorusdum: “Ne deyirsen?” Bir de tekrar eledi. Dedim, men hara, xosbextlik hara? Yolkani qurmusdum. Biskvitli tort da bisirmisdim. Dedim, qizim geler. Qudamgil meni beyenmirler. Tofiqle tanisligima gore. Qoymadilar qizi. Belke de, hec ozunun meyli olmadi. Zeng eleyib yeni ilimi tebrik eledi. Vessalam. Getdim qarinin dalinca. Osa qulaq yoldasim olardi. Gordum, onun da oglu dalinca gelib. Dedim, bextever basina. Hec olmasa, bayramdan-bayrama yada dusur... İki il qabaq yeni ili ucumuz qarsilamisdiq: anam, men ve qizim. Kecen il qizimla men idik. Bu il ise tek qaldim... Televizor da islemir. Oturub yolkaya baxirdim ki, bir de senin Tofiqin zeng eledi... “Televizor islemir” kelmesi, sanki, Rufeti yerinden terpetdi:– Niye gostermir televizorunuz?
– Ne bilim, agarir, ancaq sesi-zadi yoxdur...
Rufet gozlerinde azaciq isiq, derhal dillendi:
– Bildim nedendir, birce deqiqeye duzelderdim onu...
Qapi yene acildi. Nergiz yene umidle ora boylandi. Qapi baglananda sorusdu: – Sehere nece saatliq yoldur?
– 40-45 deqiqelik.
– Yeni ile ise bir saat qalib...
Rufet yene siqaret yandirdi. Qeribe isdir: insanlar her yeni il axsami deyirler, gulurler, senlik eleyirler... Bes qazandiqlari nedir axi? Eslinde, omurlerinden bir il de itirirler. İtkiye ise adam hec vaxt sad olmamalidir. Olun olur, durub toy- bayram edirsen? ... Nergiz bir de tekrar eledi:
– Belke, gedek?
Rufet dinmedi.
– Niye susursuz? Qoy basa dussunler ki, bizim de hissiyyatimiz var. Siz televizoru duzeldersiz, men de sizi torta qonaq ederem. Rufetin qolundan yapisdi:
– Siz Allah, gelin, gedek.
Rufet yungulce dartindi:
– Olmaz

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>