üzerindeki menzillerin (dayanacaqların) birinde her iki karvan yanaşı köç salmağa mecbur oldu. Züheyr yene Peyğemberin nevesine sayğısızlıq gösterib Onun görüşüne getmedi, öz çadırına çekildi.

İmam Hüseyn (e) ise Züheyrin qelbindeki gizli iman qığılcımından xeberdar idi, bu qığılcımı alova çevirmek üçün isti bir nefes teleb olunurdu. Züheyr öz çadırında yemek yeyerken, Hezret Hüseynin (e) qasidi onun yanına geldi ve Imamın görüş devetini ona çatdırdı. Züheyrin yemek tikesi ağzında qalmışdı. Bu devete ne cavab versin? Eger İmam Hüseynle (e) görüşe getmeseydi, onu qorxaq adlandıracaqdılar. Eger getseydi, üreyindeki kin-küduretle bacara bilmeyecekdi.
Züheyr bu düşüncelerin tesiri altında iken, yanında oturmuş ömür-gün yoldaşı Deylem bint Emr ona dedi: “Sübhan Allah! Peyğemberin nevesi seni yanına çağırır, sen ise getmirsen? Yaxşı olardı ki, onunla görüşüb sözünü eşidesen”.

Züheyr bu meslehete emel edib İmamın yanına yollandı. Onların teklikde bir-biri ile ne danışdıqlarını heç kes bilmir. Söhbetden sonra Züheyr güler üzle öz çadırına qayıtdı, nökerlerine tapşırdı ki, çadırları İmam Hüseynin (e) düşergesine yaxınlaşdırsınlar. Sonra o, bütün nökerlerini azad etdi, teklif etdi ki, kim isteyirse, öz arzusu ile onun yanında qala biler. Heyat yoldaşına ise bildirdi ki, Imam Hüseynle (e) birlikde Kufeye getmek ve o hezretle axıra kimi qalmaq fikrindedir. Züheyr heyat yoldaşına talaq verdi, mehriyyesini ödedi, onu öz emisi uşaqları ile eve gönderdi. Bu hereketden görünür ki, Imam Hüseyn (e) şehid olacaqları barede Züheyre qabaqcadan xeber veribmiş.

Deyirler ki, Züheyrin arvadı onunla vidalaşanda göz yaşları içinde demişdi: “Allah yardımçın olsun ve sene gözel aqibet bexş etsin. Xahişim budur ki, qiyamet gününde Hüseynin (e) ceddinin hüzurunda meni yada salasan”.

Züheyr hemin günden Imam Hüseynin (e) silahdaşlarına qoşuldu. Aşura gününde Imam onu öz silahlı destesinin sağ cinahına komandan teyin etdi. O, döyüşden evvel düşmene nesihet etdi, amma bu nesihetin

<< 1 2 [3] 4 >>