“Allahım, yer üzünün bereketini onlara haram et, onları deste-deste parçalayıb dağıt, ...onları zilletle öldür, birini de sağ buraxma!”.
(Aşura günü Imam Hüseynin (e) öz düşmenleri üçün etdiyi bed-dua).

Yanvarın 3-ü Erbeindir. İmam Hüseyn (e) ve silahdaşlarının qetlinin 40-cı günü. Tarixden melumdur ki, Aşura faciesi zamanı İmamın ve sehabelerinin qetlinde eli olan ekser şexsler öz cinayetlerine müvafiq şekilde ceza almışar. Imamın intiqamını almaq şüarı ile çıxış eden Muxtar bu şexslerin her birini ayrı-ayrılıqda ele keçirib en amansız üsullarla edam etdi. Kerbela hadisesinde iştirakı şübhesiz olan adamları öldürenden sonra bir qayda olaraq bedenini yandırıb külünü havaya sovururdular. Sıravi adamları el keçirende ise evvelce onların bu cinayetde eli olub-olmadığını yoxlayır, günahı olduğu teqdirde öz cezasına çatdırırdılar. Muxtar hetta Aşura qatillerini o qeder murdar bilirdi ki, ayaqqabısı ile onlara toxunandan sonra ayaqqabının altını pak edirdi.
Muxtarın emri ile cezalandırılmış cinayetkarlardan bir neçesinin aqibetini xatırladırıq:

Ömer ibn Sed

Ehli-sünne revayetlerine göre, cennetle müjdelenmiş on neferden biri olan meşhur sehabe Sed ibn Ebu Veqqasın oğludur. Rey şeherinin valiliyini elde etmek arzusu ile Imam Hüseyne (e) qarşı gönderilen qoşunun serkerdeliyini öhdeye almışdı. Ömer ibn Sed evvelce qarşı terefle barışıq yaratmağa çalışırdı. Amma Ibn Ziyadın ve Şimrin tehrikleri sayesinde o da sert mövqeye keçdi. Aşura günü Imam Hüseyne (e) ve silahdaşlarına qarşı vuruşan qoşunun komandanı Ömer ibn Sed idi.

Aşura faciesinden sonra Ömer ibn Sedle Übeydullah ibn Ziyadın münasibetleri pozuldu. Qezeblenmiş Ibn Ziyad Rey şeherinin valiliyini ona vermekden imtina etdi. Meqsedine çatmayan Ömer ibn Sed üstelik, camaatın da nifretini qazandı ve xanenişin oldu.
Muxtarın esgerleri Ömer ibn Sedi yatağında tapdılar. O, qaçmağa cehd gösterse de, yorğanı ayağına ilişib yıxıldı. Ömerin başını yataqda kesib Muxtar üçün getirdiler. Onun Hefs adlı oğlu da

[1] 2 3 ... 6 >>