Peyğemberin
, sahabelerinin, ensarların arasında Ebu Muallek adlı bir kişi var idi.
O ticaretle meşğul olurdu, özünün ve başqalarının malları ile uzaq
ölkelere sefer ederek onları satardı. O dinperest ve teqvalı insan idi.
Bir defe seferde ona tepeden dırnağa kimi silahlanmış quldur rast gelir.
O ona dedi:
-Neyin varsa qoy ve men seni öldüreceyem.
- Qanımı neye göre tökürsen? Axı sene yalnız menim malım lazımdır
–sahabe cavab verdi.
- O onsuzda artıq menimdir, lakin men seni öldürmek isteyirem.
- Bu halda icaze ver dörd rüket namaz qılım.
- İstediyin qeder qıl! –quldur dedi.
O destemaz alıb dörd rüketli namaz qıldı. Sonuncu secdede Allaha dua
ederek dedi: “Ey Sevgilim! Ey Sevgilim! Ey şanlı Erşin Sahibi! Ey
İstediyini eden! Zeiflemeyen qudretine göre, edaletsizliye yol vermeyen
mülküne göre ve Erşinin dayaqlarını dolduran Nuruna göre meni bu
quldurun şerinden qoru! Meni xilas et Ey Xilas eden!”. O bunu üç defe
tekrar etdi ve bu an elinde nize ile atlı peyda oldu. O nizeni atının
qulaqlarının arasında yerleşdirdi, quldur onu gördükde ise o ona hücüm
ederek nize ile onu vurub öldürdü. Sonra o sahabenin yanına yaxınlaşaraq
dedi:
-Dur!
-Atam anam sene feda olsun! Sen kimsen? Bu gün Allah senin ellerinle
meni xilas etdi - o dedi.
- Men semanın dördüncü qatından olan meleyem. Sen dua ile birinci defe
müraciet etdikde men sema qapılarının guruldamasını eşitdim. Sonra sen
ikinci defe dua etdin ve men sema ehlinin ses küyünü eşitdim. Sonra sen
üçüncü defe dua etdin ve mene deyildi: “Mezlumun duası!”- ve Allahdan
onu öldürmeyi mene tapşırmağı xahiş etdim.
El-Hesen dedi: “Eger insan destemaz alıb dörd rüket namaz qılsa ve bele
dua ile (Allaha) müraciet etse onun mezlum olub olmamasından asılı
olmayaraq duası qebul olar”.