Eger Maksın simasında öz heqiqi qardaşını tanımasan, ne menevi, ne de cismani sahede heç neye müveffeq olmayacaqsan. Senin kitabların refdedir… he, bu kitabların heç bir deyeri yoxdur! Cehennem olsun senin ezabkeş Nitsşen, rengi qaçmış, şirin-şeker İsaşkan, qanı tökülen Dostoyevskin! Kitablar, kitablar, kitablar. Yandır bu kitabları! Sene lazım deyil. Senin kimi debde olan ayaqqabılar geyinmekdense, ümidsizcesine çiyinlerini sallamaqdansa, ümumiyyetle heç bir setir oxumamaq daha yaxşıdır. Eger insanın cismani varlığının sizin nezerinizde zerre qeder deyeri yoxdursa, onda İsa Peyğemberin dedikleri, Nitsşenin dedikleri hamısı yalandır. Burnunun ucundakı insanın diri-diri çürümesini görmürsense, oxumaqdan hezz aldığın bütün bu kitablar yalandır, iyrencdir. He, get oxu, get oxu öz kitablarını, ne qeder isteyirsen defn et özünü! Get orta esrlere, öz Kabbalana, kazuistikana seyahet ele. Sen lazım deyilsen bize. Bize bir qurtum heyat lazımdır! Bize ümid lazımdır, cesaret lazımdır, illüziya lazımdır. Bize bir çimdik insan şefqeti lazımdır.

Maksı evimize apardım. Vanna otağından suyun şırıltısı eşidilirdi. Maksın eyninde çirkli alt paltarları vardı. Tikme döşlüklü köyneyini kreslonun başından asmışdı. Yarıçılpaq veziyyetde, imekleye-imekleye yerimeye çalışan tenha ağaca benzeyirdi. Kreslonun başına atılmış zehmetkeş köynek. İşlemekden beli eyilmiş zehmetkeş beden. Lemberqden Amerikaya, Bronksdan Koni-Aylende seyahet eden beden. Başqaları da eyniyle onun kimidir: sındırılmışlar, ezilmişler, şikest edilmişler. Sanki hamısını şişe çekibler. Mübarize aparmaq da menasızdır. İsteyirsen apar, isteyirsen aparma, gec-tez seni diri-diri yeyecekler. Bütün bu Maksları her bazar günü Koni-Aylendde görürem. Çimerliyin qarşısı onların eybecer hala düşmüş bedenleriyle döşenib. Öz bedenlerinde çimirler. İsti, narın qumun üzerinde, bir-birine balıqlar, yosunlar kimi sarmaşaraq uzanırlar. Denizin sahilinde özleri üçün evdeki kimi xidmetlerinde olan koma, qurma vanna, ayaqyolu ve metbex

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 25 >>