Maks lekeleri temizlemek üçün eyildi. Bedenini yudu. Özünü yaxşı hiss edirdi. Amma bedenini çirkden temizleyerken, bir xeyli eziyyet çekdi. Bu hiss mene tanışdır. Venadakı ictimai hamamları xatırladım. Orda üfunetden adam ağlını itirerdi…

Maks verdiyim temiz alt paltarlarını eynine geyindi. Adet etmediyim bir tebessümle gülümsedi. Eyninde yalnız tuman-köynek, durub menim kitabımı vereqleyirdi. Boris haqda hekayemi oxuyurdu. Borisi bit-bire basmışdı, mense onun qoltuq altını qırxırdım. Bu haqda oxuyurdu. Bizim ağ bayraq qaldırmağımız, sonra hamımızın ölmeyi haqda yazdıqlarımı oxuyurdu. Bütün bunları ezab-eziyyetle yazmışdım. Amma axırı yaxşı qurtardı. İsteyirsiniz bunu uğur adlandırın. Eger size bele rahatdırsa. Bu baremde menim fikrim ferqlidir. Menim fikrim ise indiki anda nese bir anlam kesb edir. Heç de uğura inanmadığımı demek istemirem. Sadelövh doğulduğumu demek isteyirem. Deqiq ifade etdiyim fikir beledir. Uşaqlığımı xatırlayarken, o vaxtdan bu vaxta heç deyişmediyimi anlayıram. Beş-altı yaşlarımda nece temiz, sadelövh idimse, ele de qalmışam. Dünya haqda ilk teessüratımı xatırladım: dünya yaxşıdır, amma dehşetlidir. İndi de fikrim deyişmeyib. Yaxşıdır, amma dehşetlidir. Meni qorxutmaq asan idi. Amma içim temiz idi. Bu gün de meni qorxutmaq asandır, amma qezeblendirmek asan deyil. Hemişe de bele olacaq. Bu menim qanımdadır.

Maksın xahişi ile mektub yazmağa başladım. Nyu-Yorkdakı bir yehudi qadına mektub yazırdım. Ondan xahiş edirdim ki, Maksın bacısını Koni-Aylendde tapmağa yardım etsinler. Bacısının yaşadığı sonuncu ünvan beleydi: Yüz elli altıncı küçe, Brodvey yaxınlığı.

- Maks, bes bacının adı nedir?

Bacısının iki adı vardı. Bezen özünü xanım Fişer, bezen de xanım Qoldberq kimi teqdim edirdi.

- Bes evin harda yerleşmesini xatırlamırsan? Mehellenin qırağındaydı, yoxsa ortasında?
Yox, xatırlamır. Bu defe yalan danışır. Eybi yox. Qoy olsun. Belke heç onun bacısı da yoxdur. Nolsun? Onun heyat hekayesi qeribeliklerle doludur. Amma bunun

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 25 >>