de nece! Dayana bilmirdi. Başını masanın üzerine qoyub, bir yaşı tamam olmuş, üreyi sıxılan uşaq kimi inildedi. Fransız qadın qorxusundan hekim çağırmağa mecbur oldu. Bu ise Maksı utandırdı. He, neye göre hönkürtüyle ağlaması yadına düşdü. Üreyi dehşet yemek isteyirdi. Nahar vaxtı idi. Birden hansısa meqamda özünü saxlaya bilmeyib ayağa qalxdı ve qadından bir neçe frank istedi. Qeribesi budur ki, fransız xanım heç tereddüd etmeden ona pul verdi! Maks ise pulu alarken alçaldılmasını hiss etdi. Bir fikirleşin: sağlam, cıvrax bir kişi kasıb fransız qadından xırda-xuruş isteyir. Bes onun qüruru hardadır?! Qadından nezir isteyende qürurunu itirmedimi?!

Ele her şey de bundan başladı. Maks bu hadiseni xatırladı. Gözlerinden yaşlar süzüldü. Kederli-kederli ağladı. Sonra ise fransız qadının evinde etdiyi kimi, başını masaya qoyub uşaq kimi hönkürdü. Dehşet menzere idi. Bir az sakitleşenden sonra dedi:

- İsteyirsen meni doğra, ne isteyirsen ele menimle, ancaq meni ağlamağa mecbur ede bilmezsen. Men indi heç bir sebeb olmadan ağlayıram – bezen bele olur, tutması tutur, dayana bilmirem.

Belke psixi pozğunluğu var? Bu, eseb partlayışı deyil de, bes nedir? O, “hamısı esebdendir” deyen diş hekimini yene xatırladı. Diş hekimi onu hardan tanıya bilerdi? Belke heç eseb pozuntusu deyil? Belke o, deli olur? O, heqiqeti bilmek isteyir.
Lenet şeytana, ne deyim bes ona? Mense deyirem: eseb pozunutu-mozuntusu boş söhbetdir.

- Bu heç de o demek deyil ki sen ağlını itirmisen, – sözüme qüvvet verdim. – Keçib gedecek…

- Miller, gerek vaxtımın çox hissesini tenhalıqda keçirmeyim!

Aha, onun bu fikrine ehtiyatla yanaşmaq lazımdır. Üreyime damıb ne deyeceyi. Tez-tez onunla bir yerde vaxtımı keçirmeyi xahiş edecek. Yox, ona pul lazım deyil! Özü bunu hemişe tekrarlayır. Amma bax onu tenha veziyyetde buraxmaq düzgün olmazdı.

- Maks, narahat olmayın. Borisle tez-tez size baş çekerik. Biz sizi darıxmağa qoymarıq.
Dediklerime qulaq asmırdı.

- Miller, herden öz

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 25 >>