bildirilir.

Sufilerin en çox yerine yetirdikleri zikrler “Allah”, “hu”, “la ilahe illellah”, esmaül-hüsnaya aid olan ayrı-ayrı müqeddes adlar ve onların müxtelif kombinasiyalarıdır. Zikr oturaq halda ve ya ayaqüste yerine yetirilir; ayaqüstü zikrler de ya sabit veziyyetde, ya da dairevi xett üzre herlenerek icra edilir. Bezen zikr meclisleri müsiqi aletlerinin (def, ney ve s.) müşayieti ile teşkil olunur.

İmam Qezzali “Kimyayi-seadet” kitabında yazır ki, bütün ibadetlerin, hetta namaz qılmağın ve Quran oxumağın da meğzi ve sebebi Allahı zikr etmekdir. Quranda buyurulur: “Heqiqeten, namaz (insanı) çirkin ve pis emellerden çekindirer. Allahı zikr etmek, şübhesiz ki, daha böyükdür” (Enkebut, 45).

Sufiler zikrin üç mertebesini müeyyen etmişler. Ümumi (çoxlarına müyesser olan) zikr qefletden ayrılmaq ve Allahı xatırlamaqdır. Xüsusi zikr her cür ferq ve tefavütü, hetta ağlı da ortadan götürmek ve xalis qelble Allahın zikrine meşğul olmaqdır. Lap xüsusi zikr ise özünden fani ve Allahla baqi olmaqdır.

<< 1 [2]