Şamın qarşısında dayandığını heyretle gördü. Şamı maraqla seyr etdiyini gören Gavs-ül-Memduh;
"Abdürrahim! Boşu kendi buradan uzaqdadırmı görüle bilermi?" buyurunca, yuxudan oyanar kimi Şam gözlerinden silindi ve müellimine;
"O kend bura uzaqdır, görünmez efendim." deye cavab verdi.
Bunun üzerine;
"Şerq terefine bax!" buyurdu.
O anda kiçik bir tepenin yamacında qurulmuş olan Boşu kendi gözünün önüne geldi. O anda kendin bir kenarında, Gavs-ül-Memduhun telebelerinden bir neçe denesi oturmuş söhbet edirdiler. Kend gözetçisi de yanlarında kürek üstü uzanmış yatır, telebelerle lağ edirdi.
Gavs-ül-Memduh;
"Abdürrahim! Gözetçinin yoldaşlarınla lağ etdiyini görürsenmü?" deye soruşdu.
"Görürem efendim. Eger icaze buyursanız derhal haqqından gelim." deye soruşdu.
Müelliminin heç cavab vermemesinden cesaretlenerek ayağını süretle gözetçiye doğru yelledi. Allahu tealanın icazesiyle, ayağı gözetçinin tam qarınına isabet etmiş ki, birden qarınını tutmağa ve feryad etmeye başladı. Bir daha vuracaqdı, lakin Gavs-ül-Memduh;
"Yeter ya Abdürrahim!" buyurunca, dayandı.
Boşu kendi de gözünden itdi. Müelliminin bu kerametlerine heyran qalmışdı.
Aradan on gün keçmiş idi. Boşu kendinin gözetçisi,üzü sarılı bir halda Gavs-ül-Memduhun hüzurna çıxarıldı. Ağızı sol qulağına qeder eyilmişdi. Eyilen teref kırış kırış olmuş, diger terefi de baraban perdesi qeder gerginleşmişdi. Bu sebeble ne ağladığı ne güldüyü, ne de danışdığı aydın olurdu. Çetin danışa bilen gözetçi;
"Aman ya Müellimim! Allahu tealanı zikr eden telebelerinle lağ ederken, biri şiddetle qarınıma vurdu. O anda bütün bedenim hereketsiz qaldı. Ağızım da bu hala geldi. Bundan bele sehvmi anladım ve tövbe etdim. Ne olar meni bağışlayın ve ağızımın köhne hala gelmesi üçün dua edin." deyerek ağladı.
Gavs-ül-Memduh onun bu veziyyetine çox kederlendi. Merhemet edib ellerini qaldıraraq dua etmeye başladı. Sonra mübarek elini gözetçinin üzüne sürdü. O anda gözetçinin ağızı, Allahu tealanın icazesiyle köhne halına

<< 1 2 [3] 4 5 >>