Hicretin ilk esrlerinde yaşamış meşhur ereb şairlerinden biri de Ferezdeqdir. Beni-Temim qebilesine mensub olan bu şairin esl adı Hemmam ibn Ğalib idi. “Ferezdeq” onun leqebidir, menası ise tendire düşmüş çörek ve ya fetir demekdir. Sifetinin böyüklüyüne göre ona bu leqebi vermişdiler.

Ferezdeqin babası Sesee ibn Naciyenin sehabe olduğunu yazırlar. Sesee çox sexavetli ve cesur adam idi. Xüsusile, cahiliyye dövründe erebler arasında geniş yayılmış bir adetle – qız uşaqlarını diri-diri torpağa basdırmaqla ciddi mübarize aparırdı. Qız atalarını bu hereketden çekindirmek üçün onlara nesihet verir, neticesi olmayanda günahsız qızları xilas etmek üçün evez olaraq öz develerini teklif edirdi. Deyilenlere göre, 360 nefer körpe qızı ölümden xilas etmiş, onların her birinden ötrü atalarına bir erkek ve iki dişi deve bağışlamışdı.

Ferezdeqin atası da öz qebilesinin seçilmiş şexslerinden idi. Hetta vefatından sonra da hemqebileleri onun ruhunu hörmetle yad edirdiler. Onun mezarının yanına penah aparan adam amanda sayılırdı ve cezadan xilas olurdu.

Ferezdeq kiçik yaşlarında olarken atası ona ereb edebiyyatını, belağet ve fesaheti, cahiliyye şairlerinin şeirlerini öyretmeye başlayır. Uşaq bu sahede böyük uğurlar qazanır. Bir gün atası balaca Ferezdeqi Imam Eli ibn Ebu Talibin (e) hüzuruna aparır. Imam Eli (e) Ferezdeqi gösterib soruşur ki, bu uşaq kimdir? Atası Ferezdeqi terifleyib deyir: “Menim oğlumdur, adı Hemmamdır. Ona edebiyyatı öyretmişem, bir çox meşhur şairin divanını ezber bilir, özü de yaxşı şeir deyir”. Amma Ğalibin gözlediyinin eksine olaraq, Hezret Eli (e) onun bu telim metodunu beyenmeyib buyurur: “Eger oğluna Quran öyretseydin, ondan ötrü daha faydalı olardı”. Ferezdeq Imamın buyruğundan tesirlenir, üreyinde qerara alır ki, mütleq bu meslehete emel etsin. Hemin günden Quranı oxuyub ezberlemeye başlayır, Müqeddes Kitabı ezberlemeyince şeir demekden çekinir. Nehayet, güclü yaddaşı sayesinde qısa müddet erzinde Quran hafizi olur.

Ferezdeq öz

[1] 2 3 4 >>