Canı sen vermedin, sen de alasan,

Ümid ver yaşayım, öldürme meni.

Qıyma sevenine qatil olasan,

Ümid ver yaşayım, öldürme meni.

Ölümüm min yere yozulacadır,

Dünyadan bir seven azalacaqdır,

Qebrim üreyinde qazılacaqdır,

Ümid ver yaşayım, öldürme meni.

Meni öz elinle mezara verme,

Görmek istemirsen, heç meni görme,

Sen Allah, bu qeder günaha girme,

Ümid ver yaşayım, öldürme meni.

Vallah, ellerimde qalacaq yaxan,

Bilmirem bu menzil uzaqmı, yaxın?

Yaşamaq menim de haqqımdır axı?!

Ümid ver yaşayım, öldürme meni…

Biz xosbext olmadiq

Biz xoşbext olmadıq sevenler kimi,

İndi son bahartek sızlar qelbimiz.

Belke bu dünyaya gelmişik, gülüm,

Artıraq dünyanın hesretini biz.

Tene de, giley de daha ebesdir,

Bu sirli röyadan ayrılaq gerek.

Ya sen gecikmisen, ya men telesdim,

İndi seve-seve ayrılaq gerek.

Könül gizli-gizli yanacaq indi,

Bir damla göz yaşın denizdi mene.

Bize xatireler qalacaq indi,

Senin xatiren de ezizdir mene.

Bilirem, bu hesret üzecer seni,

Çalış, kölge kimi sürünmeyesen,

Gözlerim her zaman gezecek seni,

Çalış, gözlerime görünmeyesen!!!…

Ikimizin yerine

Bu sevgiden sen qorxursan eybi yox,

Men severem ikimizin yerine.

Bu eşq üçün bir gün dara çekseler,

Men gederem ikimizin yerine.

Min ezabdır sensiz keçen her günüm,

Unutmuşam yaxşı, yaman ferqini.

Bu sevginin dağ eriden derdini,

Men çekerem ikimizin yerine.

Gül deyirem, gül qelbine deyirem,

Men seninçün tanrı yazan şeirem,

Dodaqlarin incimesin deyirem,-

Men ölerem ikimizin yerine…

Taleyimde son açılan gülümsen,

Süzüb qara gözlerini gülümse,

Bu sevginin sonu eger ölümse

Men ölerem ikimizin yerine…