Zeng etmeyecem sene,
Evvel telefon nomresini unudacagam,
sonra seni.
Barmaqlarimin yaddasindan sileceyem sachlarinin yumshaqligini.
Gelmeyeceyem size teref;
behane edeceyem yollarin uzaqligini..
Qovacagam yaddashimdan
xirmandan serche qovan kimi
saridimdik xatirelerini.
Qerezli arzulartek ureyimde bosh qoyacagam yerini.

Zeng etmeyecem sene.
Eli qoynunda qalacaq lal telefonun,
shushe gozlerinden kederli reqemler boylanacaq sene.
Kederle baxacaqsan sukutun hedesine.
Her gece yuxulu gozlerinde birgunluk umid olecek;
yuxuna qorxulu shubheler tokulecek,
balincin qarisi ushuyecek…
Zeng etmeyecem sene?
Boshaldi cibimin 2 qepiklik yuku.
Avtomat telefonlarin azalacaq bir sakini,
Iki yeri bosh qalacaq arxa sirasinda kinoteatrlarin,
adini tapmayacaqsan arasinda yeni yazdigim setirlerin.
…bu gunun de sensiz axhsami geldi…,
evdesenmi goresen?
Telefonun yanindami dayanmisan yene sen?
Sesim isidermi otaginizi?
Menden yeni qeybetler edibmi qonshu qizi?!
Boylanirsanmi yene menim geldiyim yola?…
Yordu “belke”ler meni,
- xaloglu, belke 2 qepiyin ola?!…