Sen deme tezeden sevmek olarmis
Tale de tezeden gule bilermis.
Kusub gozu yasli geden mehebbet
Pesiman-pesiman done bilermis

Urek bulud kimi bosalirsa da
Demek bulud kimi, tezeden dolur
Sonuncu splesi titreyen samdan
Ayri bir sami da yandirmaq olur

Sen deme tezeden sevmek olarmis
Kohne yaralari vaxt, zaman silir
Kesilen budaqla olen agaclar
Teze pohrelerle dirile bilir

Aglaya-aglaya dunyaya gelib,
Biz ana suduyle gulmemisikmi?!
Her axsam sapsari batan gunesi
Her seher tezeter gormemisikmi?1

Sen deme tezeden sevmek olarmis
Sevgi furset deyil qus kimi uca
Ne de KoLGedir ki, qacasan qova
Ya da sen qovasan, o senden qaca

Cixarsan qelbinden oten sevginin,
Bir gun de tenhaliq sixacaq seni
Kimese etdiyin yaxsiliq kimi
Mehebbet qarsina cixacaq senin

Ilk sevgi yuvadan dusen quscugaz,
Korpe qanadlari pohrelenmeyib.
Mecnunun ahiyla ucan mehebbet
Min hiyle eliyle yere enmeyib…

Men ki, gormemisem sevgini susan
Mehebbet zirvede beslenen qarmis
Kim deyir, bir defe sevilir insan,
Sen deme her zaman sevmek olarmis.