Ayenin şerhinde imam-camaat bildirdi: «Müteal Allah beşeriyyete bir mesac verir, bildirir ki, «Ey insan! Sizden en yaxşı olanı o kesdir ki, Allahın buyurduğu teqvaya daha çox riayet etsin. İsteyirsen Allah yanında eziz olasan, sevimli olasan – teqvalı, exlaqlı, nümunevi ol, meneviyyatlı ol, günahdan çekin!»». Burada natiq «teqva» anlayışının zeruri açılışını teqdim edir: «Teqva, yeni bir menevi, ruhi haletdir ki, insanı günahdan, eybecerlikden, menfiliklerden çekindirir. İnsanı günaha, deqradasiyaya mübtela olmağa qoymur. Eyni zamanda, hemin bu menevi halet insanı vacib ve müsteheb, yeni beyenilen emelleri yerine yetirmeye yöneldir, sövq edir. İnsanın menevi tereqqisine tekan verir. Ve müqeddes dinimiz, insanın İlahi dergahda üstün ve eziz olmasını mehz bu ruhi haletin mövcudiyyeti ile şertlendirir».
Hacı İlqar müqeddes metnde neql olunan metlebin açıqladığı diger çalarların da tefsirine toxundu: «Diqqet etsek, görerik ki, burada deyilmir: «sen teqvalı ol ki, mükafat alasan, yaxud ezabdan qurtulasan». Bildirilir ki, Allah yanında eziz olarsan, Allahın sevimli bendesi olarsan. Yeni, insan tekce cennet-cehennem müstevisinde deyil, mükafatla celb etme, ceza ile qorxutma müstevisinde deyil, ali menevi derecelere malik olmanın özünün böyük bir deyer olması prizmasından stimullaşdırılır, yüksek meqamlara devet edilir».
Sözüne davam ederek, Hacı İlqar Hezret Resulillahdan (s) bir mübarek hedisi neql etdi: ««Ey Ebazer! Bir kes teqvalılardan sayılmaz, bir halda ki, eger bir şerikin diger şerik haqqında mühasibatından, teftişinden daha çox özünü teftiş etmeye». Möminler, mömineler! Nece önemli bir metleb belli olur burada! Eziz Peyğemebrimiz (e) sedaqetli ardıcılı Ebuzer Qeffariye xitab ederek, sade benzetme ile derin bir menanı açıqlayır bizler üçün. Nece ki, bir şerik diger şeriki ile hesab-kitabında diqqetlidir, şerikinin veziyyetine hessasdır, insan da öz durumunun teftişine bundan qat-qat daha artıq diqqet yetirmelidir».
Hacı İlqar hedisin davamını neql ederek,

[1] 2 3 ... 6 >>