Qaranlıq sevincini engelleyende o şamı her yandırdığında, eriyen meni göreceksen.

Sayende bir güneş kimi oldum. Her sabahı senin xeyalların ile doğub, axşamları sensiz batıram.

Eger eşqe bir ceza vere bilseydim onunda menim kimi sevmesini isterdim.

Sensizliyi göydeki ulduzlara yazmaq isterdim sübh açılınca yox olsun deye.

Buludlu havalarda dolunayı izledinmi. Külek öz soyuğunu içine verdiyinde külekden deyil yalnızlıqdan üreyin titredimi.

Yene güneşin batma saatı. Kimisi ümidleri , kimisi sevdaları ile birge. Yene yalnızlığa salam saatında, yox olmuş sevgiler çaresiz hüznlerle birge.

İndi başqasının olsan da, boynu bükük yalnız qalsam da, elimi tutub saçımı oxşamasan da bilirem yene de menimsen.

Xeyallarla yaşayan musiqisiz de tans eder.

Sanma her derdin dermanı vardır. Her yara sarılar. Aldanma o eşqsiz gözelliyine. Elbet bir gün oda alınar. O zaman seni menden alanlar severmi seni menim tek ?

Qorxma yaxınlaş qaranlığa, orada men varam. Çaresizliyimize, zeifliyimize gel beraber ağlayaq.

Seni severken vefasızlıq edeceyem. Bunu men sene öyredeceyem!

Gözler, gözleri gözleyen gözleri gözleyermi.

Güneşin başqa iqlimleri aydınlatmağa, başqa könülleri isitmeye getdiyi bu saatlarda kağızı qelemi elime alıb, seninle derdleşmek, yalnızca sene yazmaq ve yalnızca seni gözlemek "Sene Seni Yazmaq" keçir içimden.

<< 1 2 [3]