sevmi dedim, menim üçün ölmü dedim. Dizlerine qapananda qelbime girmi dedim. Sen istedin, sen istedin ayrılmağı. Meni eşqe köle edib gencliyimden ne istedin.

Seni tanımadan önce yalnızlığı, seni tanıdıqdan sonra varlığımı, seni sevdikden sonra yaşadığımı, seni itirdikden sonra puç olduğumu anladım.

İsterdim bitmesin ümidlerimiz. İsterdim bitmesin duyğularımız. Ne çıxar sel olsa göz yaşlarımız. Her şey bitdi artıq bil bundan sonra.

İçimdeki qığılcım ateşlerini söndürmezden önce ardınca gelen acı ayrılıqların qoxusu var idi bedenimde. Yağan yağmurların islatdığı küçelerde yaşanmamış sevgilerin çığırtısı var idi içimde ve sen arxana baxmadan çıxıb gederken meni bir deyil min defe öldürdün. Yene sen yaşanacaq eşqlerin, anların, sevgilerin en böyük qatili oldun, men ise senin qurbanın.

Biz ayrıldıq amma bunu unutma. Yaşadığın şeherde meni sene xatırladacaq çox şey var. Baxdığın her yer, gördüyün her nöqte ve ayaq basdığın her torpaqda menden izler var. Meni unutmayacağının sebebi de bu. Çünki bu şeherin her guşesinde bizim anlarımız yaşayır.

Heyatın tek yaşanmayacağını sende menim qeder yaxşı bilirsen. O zaman söyle mene neden bu ayrılıq.

Ne unudacaq qeder nifret etdin nede xatırlayacaq qeder sevdin. Sene mensizliyi buraxıb seni içimden terk edirem birtanem.

Menden sene söylenmesi çetin yazılması asan olan bir sözcük elvida!

Keçen gün köhne bir dostumu gördüm. Senden söhbet etdi mene. Nişanlanıb bundan xeberin varmı ? dedi mene. Doldu gözlerim, dayana bilmedim soruşdum nişanlısı kim? "Dostum" başını eyerek söyledi men.

Eger dünya ebedi olsaydı sene getme qal deyerdim, amma dünya fani olduğundan sene sevincli anlar arzulayıram.

Sen getdin. Sen gedenden ölü kimiyem. Bumu idi ehdin, bumu idi sevgin!

Onu bu qeder sevincli görünce getme qal deye bilmedim.

Üreyimdeki nifreti söndürmeye yetmedi ayrılıq külekleri. Gel gör ne çox sevmişe seni.

Bir gün o heç vaz keçe bilmediyin qürurundan vaz keçib mene dönmek istesen, bunu esla etme çünki

<< 1 [2] 3 4 >>