Eger Allahdan qorxmursansa, mehşer mehkemesinden qurtulacağına inanırsansa, get, istediyin qeder pul götür”.

Anası Şeyx Mürtezanın sözlerinin ciddiliyini anlayır, dediyi sözlerden peşman olub tövbe edir ve bir daha oğlunu bu cür xahişlerle narahat etmir.

Şeyx Mürtezanın heyat yoldaşı da bir defe irade zeifliyine qapılır ve yaşayışını daha da rengareng etmek fikrine düşür. Evin dolanışıq xercini artırmaq barede öz erine müraciet etmeyin menasız oluğunu bildiyi üçün başqa bir adamı vasiteçi tutmaq qerarına gelir. Şeyx Mürtezaya çox yaxın olan ailevi dostlarından birinden xahiş edir ki, onunla danışsın ve evin xercini artırmağa onu razı salsın. Dostu qadının xahişini alime çatdırır.

Şeyx Mürteza eve gelende çirkli paltarları yumağı arvadından xahiş edir. Qadın Şeyxin paltarlarını tabağın içine yığır, üstüne su töküb yumağa başlayır. Bir az sonra tabaqdakı su paltarlardan çıxan kirden qaralır. Qadın suyu deyişdirmek isteyende Şeyx qefleten ona deyir: “O suyu atma, götür, iç”. Qadın teeccüble söyleyir: “Bu suyu nece içim? Bu ki kirden qaralıb, içmeye yaramır”. Şeyx Mürteza cavab verir: “Bax, bu su senin gözünde nece murdardırsa, dünya malı da menim gözümde o qeder çirkindir. Men ailemizin zeruri ehtiyacından artıq olan pulu eve getirmeye razı olmaram. Çünki o pulu ehtiyacı olanların boğazından kesmiş olacağam. Bu, menim üçün çirkab içmekden de iyrencdir”.

<< 1 [2]