Ezelden özğeye olub reğbetin,
Olmayıb qanında milli qeyretin.
Yalandır, böhtandır sözün-söhbetin,
Çıx get, bu torpaqda izin qalmasın,
Silinsin yaddaşdan sözün, qalmasın .

İç üzünü açdı “Daş yxular”ın ,
Mekrli niyyetin, daş duyğuların,
Satdın bu milletin merd oğulların.
Çıx get, bu torpaqda izin qalmasın,
Silinsin yaddaşdan sözün, qalmasın.

Tarixi çevirib tersine yazdın,
Namusu-qeyreti yadlara satdın,
Yaman tora düşdün, yolunu azdın,
Çıx get, bu torpaqda izin qalmasın,
Silinsin yaddaşdan sözün, qalmasın.

Xeyanet eyledin öz torpağına,
Öz xalqını verdin yad ayağına,
Ğör nece tuş geldin el qınağına,
Çıx get, bu torpaqda izin qalmasın
Silinsin yaddaşdan sözün, qalmasın.

Gözün görmedimi qırılanları,
Öz yurd-yuvasından qovulanları,
Tarixen günahsız axan qanları?!
Çıx get, bu torpaqda izin qalmasın
Silinsin yaddaşdan sözün, qalmasım

Bu yerde böyüyüb, qocalmısan sen,
Bu yerde ad alıb, ucalmısan sen,
İndi ise, bax, nece alçalmısan sen!
Çıx get, bu torpaqda izin qalmasın,
Silinsin yaddaşdan sözün, qalmasın.

Esir qız-gelinin ahından utan,
Cavan şehidlerin ruhundan utan,
İçdiyin bulağın suyundan utan.
Çıx get, bu torpaqda izin qalmasın,
Silinsin yaddaşdan sözün, qalmasın.

“Nobel” mükafatı neyine gerek?
Qaradır üzün de, çırkli qelbin tek.
De, seni tutmazmı yediyin çörek?!
Çıx get, bu torpaqdan izin qalmasın,
Silinsin yaddaşdan sözün, qalmasın.

Get, get qarşılasın qoy ermeniler,
Başına gül sepsin marqo, surenler,
Ölende qebirini qazsın armenler.
Çıx get, bu torpaqdan izin qalmasın,
Silinsin yaddaşdan sözün, qalmasın.