“Ey camaatım! Ne üçün yaxşılıqdan qabaq pisliye telesirsiniz? Ne üçün Allahdan bağışlanmağınızı dilemirsiniz? Ola bilsin ki, size rehm oluna” (en-Neml suresi, 46).

İstiğfar dilemek xetaların silinmesi üçün en böyük amillerdendir. Qatede (Allah ona rehmet elesin) buyurmuşdur: “Quran size xesteliklerinizi ve onun dermanını gösterir. Sizin xestelikleriniz etdikleriniz günahlar, dermanı ise istiğfardır”. İstiğfar ile tövbe arasındakı ferq, istiğfar, dil ile Allahdan bağışlanma dilemekdir. Tövbe ise beden ve qelb ile günahlardan uzaq olmaq demekdir. İstiğfar dilemek dua kimidir, Allah qebul etdikde hemin şexsi bağışlayır. Xüsusen qelben, günahlardan uzaqlaşdıqdan sonra ve hedislerde beyan edilen vaxtlarda edilen istiğfar en efzel istiğfar sayılır. Ona göre müselman istiğfar dilemeyi çoxaltmalı ve Allaha daha da yaxınlaşmalıdır.

İmam Ehmed (Allah ona rehmet elesin) revayet edir ki, Davud (Allahın ona salamı olsun) çox ağladığından etrafında gölmeçe emele gelmişdi. Uca Allah ona vehy ederek buyurur: «Eger isteyirsen senin mal dövletini, övladlarını daha da çoxaldım». Devud (Allahın ona salamı olsun) «Senden meni bağışlamağını isteyirem» («Zuhd» kitabı, hedis 366). Ebu Hureyre (Allah ondan razı olsun) revayet edir ki, Peyğember (Allahın ona salavat ve salamı olsun) demişdir: “Allaha and olsun ki, her gün men yetmiş defeden çox Allahdan istiğfar dileyib ve Allaha tövbe edirem” (Sunenu Ebu Davud, hedis 1503, Sunen et-Tirmizi, hedis 3572, Mustedrek el-Hakim 1/511). Aişe (Allah ondan razı olsun) demişdir: “Xoş o keslerin halına ki, sehifesi (emel defteri) istiğfar ile doludur”. (Sunen İbn Mecah, hedis 3818. Albani hedisin «Sehih» olduğunu beyan etmişdir).

İstiğfar etmeyin de müeyyen edebleri vardır. İstiğfarın ebedlerine ilk olaraq Allaha sena etmekle başlamaq, sonra etdiyi günahı etiraf edib Allahdan bağışlanma dilemek aiddir.

Hesen el-Basri (Allah ona rehmet elesin) demişdir: “Evinizde, yollarınızda, bazarlarda, meclislerinizde ve harada olursanız olun

<< 1 [2] 3 >>