defe de çatdı, dağılmış heyatımda sonuncu defe çatdı.
Bu demek olar ki, bir il bundan evvel, senin ad gününün sehersi gün baş verdi.
Ve maraqlıdır ki, men bütün günü senin haqqında düşünmüşdüm, çünki senin doğum gününü men hemişe bayram kimi qeyd edirdim. Seher tezden men evden çıxdım, ağ qızılgüller aldım ve hemişeki kimi senin unutduğun saatın xatiresine sene gönderdim.
Günorta oğlumla buzda sürüşmeye getdik, sonra onu Demele apardım, axşam ise teatra getdik, men isteyirdim ki, o da heç neden şübhelenmeden erken yaşlarından bu günü sirli bir bayram kimi xatırlasın.
Seheri gün men o zamankı dostum, artıq iki ildir ki, birlikde yaşadığım Bryunndan olan genc fabrikantla konsertde idim; o mene heyran idi, qayğı ile ehate edirdi, başqaları kimi o da menimle evlenmek isteyirdi ve menden hemin sebebsiz etiraz alırdı, baxmayaraq ki, meni ve oğlumu hediyyelere tuturdu; o leyaqetli insan idi ve onun bir qeder sadelövh sevgisi başqa cür cavaba layiq idi.
Konsertde biz tanışlarımıza rast geldik ve hamımız birlikde Rinq küçesinde restoranda şam etmeye getdik ve gülüş ve zarafatların arasında men teklif eledim ki, reqs zalına – Tabarene de baş çekek.
Adeten, meni o cür yerlere devet edende, men getmirdim, çünki orada olan hedden çox ses – küy, serxoş eylence xoşuma gelmirdi, ancaq bu defe hansısa izaholunmaz, maqik bir güc mene bu arzunu demeye mecbur eledi ve bu bütün kompaniya terefinden razılıqla qebul olundu.
Özüm de bilmirdim ki, ne meni ora dartırdı, sanki orda nese qeyri – adi, gözlenilmez bir hadise meni gözleyirdi.
Her arzumda mene yaranmağa çalışan dostlarım o deqiqe ayağa qalxdılar ve biz Tabarene yollandıq, orda şampan içdik ve men evveller heç vaxt hiss elemediyim inanılmaz şenliyi özümde hiss eledim.
Men içirdim, içirdim, mahnılar oxuyurdum – bir az da keçseydi men ya reqs etmeye gedecekdim, ya da bütün zal boyunca qehqehe çekecekdim.
Ancaq qefilden menim üreyim buz soyuqluğu, ya da alov istisi ile doldu – men seni gördüm: sen qonşu stolda dostlarına

<< 1 ... 28 29 [30] 31 32 ... 37 >>