Yaranın üstü tek açıldı gözün -
indi bu yaradan axan qandı su.
Derdin doquzuncu mertebesinde
bizim gözümüzde saatnandı su.

Seni nece atım, nece, bilmirem -
bir zersen düşmürsen heç üzü üste.
Şeklini asdığım mıx qalıb ancaq
sine divarımın iç üzü üste.

İki terefin var – gözlerin, dilin:
bu işıq gelendi, o da it hüren…
Gele bilmeyecem sennen görüşe,
bu gün vaxtım yoxdu, bu gün ölürem.