Bu eyri dünyanın xeritesini
yapışdır bezek tek düz divarına…
Qelemi mıx kimi çalıb durmuşam,
asmağa şey yoxdu söz divarına.

Saqi, bu quyudu, yoxsa ki bade?..
Gezirik bir atın üstde piyade…
Buğda dırmaşdırır min ildi Adem
Hevvanın uçulmuş qız divarına.

Bir böyük ölüm ver, qoy besim olsun…
Çörek - daşdan çıxan nefesim olsun…
Her evin xatire lövhesi olsun -
her kes mismarlansın öz divarına.