kechdikce munasibetler
daha da yaxinlashmaga
bashladi.Ziya Milananin sesini
duymasa uzunu gormese yuxuya
gede bilmirdi.Her gun onu
gormeye gedir,birlikde
yemeye,gezintiye chixardilar.Bu
muddet erzinde Milanada Ziyaya
qarshi bash qaldiran ulvi hissler
daha da guclenirdi.En chox
konlunu oxshayan soz Ziyanin
dedikleri idi:
-Sen kar da olsaydin,lal da
olsaydin,kor da olsaydin,kechel de
olsaydin men yene de seni
severdim,Anamda sonra meni bu
heyata baglayacaq yegane
insansan bunu unutma
meleyim.Sen hemishelik
menimsen...
Yay tetili basha chatmishdi
artiq.Gunler suretle
shutuyurdu.Milana Ziyanin
xasiyyetine daha yaxshi beled
olurdu get-gede.Hele ki hech bir
chetinlik yashanmamishdi
aralarinda.
Arif kishi tek yashamaqdan cana
doymushdu artiq,gelini Xedice ile
yola getmirdiler,tez-tez evde
mubahiseler yaranirdi.Kamil ne
zaman eve gelse atasini qani
qara,Xediceni aglayan gorerdi.Her
bir kishi kimi Arifin de qadin
nevazishine,qulluguna ehtiyaci
vardi...Dushundu ki,ozune uygun
bir xanim tapib aile qursa hech de
pis olmaz.Hem Ziya da evlenende
evde ana evezi boyukluk eder
onlara,onun qullugunda
dayanar.Buna gore de fikrini
Kamille bolushur.Kamil evvelce ne
deyeceyini bilmir,achigi bele bir
teklifi atasindan gozlemirdi.Bir
xeyli dushundukden sonra
Xedicenin sozlerini xatirladi:
Ardi var
Tewekkürler.Her gün 1bölüm yazsaz çox wad olardim.Bütün hekayeleriniz kimi buda maraqli olacağina ümüd edirem
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç