Salam ana. necesen? Men yaxşı
deyilem.Bura uşaq evi
deyirler. Burda çoxlu
uşaqlar, müellimeler var.Ancaq
senin yanında daha yaxşı
idim. Bilirem sen özün meni bura
qoymusan ki,çoxlu dostlarım
olsun.Ana,men senin yanında daha
xoşbext idim.Düzdü burda
müellimeler menimle çox
mehribandı.Onlar senin kimi meni
döymürler.Yadına gelir,men bir defe
senin telefonunu
götürmüşdümki atama zeng
vurum,sen çox esebleşmişdin, qaşigi
qızdırıb menim elime
basmışdın. Amma ne olsunki meni
çox isteyirdin deye ele etmişdin.Günah
mende idi ki senin
telefonuna el vururdum.Axı atam
mene öyretmişdiki başqalarının
eşyalarına el vurmaq
olmaz.Bilirsen,men her gece
yatanda elimin üstündeki o qaşığın
izlerini öpürem.Çünki seni
görmürem ki öpem.Elimi öpende ele
bil seni öpürem.Bir gün atam evin
ortasında uzanmışdı üstüne ağ
parça salmışdılar.Onda
nenem,bibim, hami ağlayırdı.Ancaq sen
ağlamırdın.Men nenemden
soruşdum ki niye atam yerde
uzanıb,siz niye ağlayırsız, o
demişdi ki atan Allah babanın
yanına getdi.Sen ağlamırdın deye
men de ağlamırdım.Men hele de başa
düşmürem axı niye onlar
ağlayırdı,niye o günden sonra
atamı görmedim,niye siz imkan
verirdiniz ki dayılar onu
çiyinlerinde aparsınlar?
Ana, bilirsen, mene burda müellimler
saymağı, aylarınadını
öyredib.Men bilirem artıq 6 yaşım
var. Men artıq 421 gündü ki
burdayam. Bax yazmağı da
öyrenmişem.Sene12ci
mektubumdu yazıram. Bilirem
mektublarımı her gün oxuyub
öpürsen. Men de mektubu öpüb
gönderirem sene. Bilirem ki bütün
mektublarıma cavab
yazırsan,ancaq müellimeler paxıllıq
edib vermirler mene o mektubları.Ancaq
ana sen pis olma,
ne olsun ki heç vermesinler,ons­­uz
da yaxınlarda
görüşeceyik.Ana,bilirsen ne
yadıma düşür? Atam ölenden sonra
evimize bir yeke kişi gelmişdi.Yeke
qarnı,bığları varıydı.Gelen kimi
onu qucaqladın.Heç vaxt meni ele
qucaqlamamışdın.O senin atan idi
he?Çünki men de hemişe atam eve
gelende tez qaçıb ele boynunu
qucaqlayardim.Sonra siz güle güle
evveller

[1] 2 3 4 >>