Sensiz olmaz... Bilirdim, birgün yeniden
çıxıb gedeceyini bilirdim.
Amma yenede sene bir şans daha
vermişdim. Niye bele etdin axı?
Men sene neyi vere bilmedim axı? Seve
bilmedim meger men
seni?.. Başa düşmürem seni.. Başa
düşmürem gedişinin sebebini.
Mene gösterdiyin sebebleri başa
düşmürem, daha doğrusu başa
düşmek istemirem. Axı iki insan bir birini
delicesine sevirse nece
ola bilerki ayrı qalsınlar. İnan fikirleşdikce
deli oluram.
Başa düşmürem hem “seni çox sevirem”
deyirsen, hem de “bağışla
onsuzda biz deye birşey olmayacaq” deyib
çıxıb gedirsen. Bilirsen
burda içimden ne keçir???.. QIŞQIRMAQ...
“Getme, ne olar meni
sensiz qoyma, atma” deye var gücümle
arxandan qışqırmaq...
Niye başa düşmürsen axı men sensiz ola
bilmerem. Senin qoxunu
duymadan, senin o gözel gözlerini, şirin
üzünü görmeden, o gobud
ellerini tutmadan yaşaya bilmerem.
İstemirem men bele acılar
çekmek, sensiz yaşamaq istemirem. Meni
sensizliye, sevgisizliye
mecbur etme. Ne çetindi axı qürurunu bir
yana qoyubda, “sensiz
darıxıram, seni sevirem” demek. Sevdiyim
üreyim qayıt geri.
Nefesimi, yaşama sebebimi alma menden
qayıt, yalvarıram sene.
Bir şeyi heçvaxt unutma bu can sensiz esla
yaşamaz, var
olmaz...!!!